mimo wszystko

[Arti]

mimo wszystko


czego jesteś symbolem
już nie pomagam
kombinuj

droga wolna


przemycam sygnały
można oszaleć
dla mnie jasny płomień

tobie nie życzę nic


chciałbym zatrzymać czas
nawet ptaki potrzebują ziemi
nie pytam gdzie lepiej
bo nikt nie odpowie
a z łóżka trzeba wstać


przepraszam

zasnę
w obcych oddechach
zapominając odpowiedź

jesteś?

[atoja]

mimo wszystko ...

[Gloinnen]

Bardzo dobry wiersz, Arti.

Zakończenie daje do myślenia.

W zasadzie jedno proste pytanie - a tyle znaczeń.

[Alek Osiński]

Faktycznie dobry wiersz, chociaż początek raczej taki
dla wtajemniczonych, w trakcie się dopiero
uniwersalizuje, dobra dynamika

Hej

[Gloinnen]

początek raczej taki
dla wtajemniczonych

Czy ja wiem? Owszem, jak na Artiego - dość hermetycznie, ale chyba coś można z niego odczytać.
Nie chciałam go tak szczegółowo rozkmniać, no ale mam nadzieję, że Arti nie będzie miał mi za złe...

To chyba wiersz o rozstaniu. Tak mnie naprowadzają wersy:

już nie pomagam

droga wolna

tobie nie życzę nic

zasnę
w obcych oddechach

Widzę w nich próbę całkowitego zerwania kontaktu i motyw pójścia swoją drogą - zarówno ze strony peela, jak i ewentualnego adresata (bądź adresatki).

Kontekst tego rozstania też jest dość czytelny:

można oszaleć

nie pytam gdzie lepiej
bo nikt nie odpowie

zapominając odpowiedź

"można oszaleć" - czyli ogromne zmęczenie znajomością, złość, rozdarcie, rozpaczliwa potrzeba wyzwolenia się od tego, co nie daje spokojnie, uniemożliwia beztroskie życie - bez obciążeń, może bez jakiejś presji?

Pytania bez odpowiedzi - to raczej dla odmiany bezradność. Jakby peel sam nie był pewien swoich decyzji, wyborów, nie wiedział do końca, czego oczekuje - od siebie, od tej drugiej strony, od życia, od przyszłości...

przemycam sygnały

Z jednej strony - jak to rozstanie rozegrać?
Rzucanie sygnałów - żeby adresat(ka) zrozumiał(a) - że to nie ma sensu.
Może to jest także - w kontekście tych pytań bez odpowiedzi - właśnie drążenie - czego ja tak naprawdę chcę?

dla mnie jasny płomień

tobie nie życzę nic

Skontrastowana obojętność peela z uczuciem, które otrzymał, a które albo go przerosło, przytłoczyło, albo po prostu on go nie chciał, nie potrzebował...

chciałbym zatrzymać czas
nawet ptaki potrzebują ziemi

Są to jedyne wersy, gdzie peel rzuca światło na siebie samego i mówi dość zdecydowanym głosem, czego chce.
Pomyślałam sobie, że ptaki potrzebują ziemi przede wszystkim wtedy, gdy odpoczywają po trudach lotu. Więc chyba mowa tutaj o chęci znalezienia wytchnienia, wyciszenia się, nabrania sił (emocjonalnych?)... Nie zawsze przecież można żyć tylko i wyłącznie na górnym C.

a z łóżka trzeba wstać

No właśnie. Cała sytuacja tak wykańczająca (psychicznie chyba), że nawet można podejrzewać bezsenne noce, gdy myśli się kłębią, gdy prześladują powracające pytania i to wspomniane już wcześniej przeze mnie można oszaleć. Te dwa wersy należy ze sobą chyba połączyć, czytając, ponieważ istnieją one w ścisłej symbiozie.

przepraszam

jesteś?

To jest najbardziej zagadkowe dla mnie.

Jakby peel jeszcze się wahał, albo coś chciał dopowiedzieć do tej historii, bądź też oczekiwał, że zrobi to adresat(ka). O ile jeszcze rozumiem - przepraszam - to końcowe pytanie zaskakuje zupełnie...

Odnoszę jednak nieodparte wrażenie, że peel chciałby, aby odpowiedzią było nie albo cisza.

Oczywiście moja interpretacja może być całkowicie błędna.
Wydaje mi się, że wiersz ten należy przede wszystkim czytać nielinearnie, bo poszczególne elementy opisywanej sytuacji nakładają się na siebie, są prezentowane równolegle i jakby - rozrzucone w różnych miejscach wiersza. To utwór - wielowymiarowy i, korzystając z terminologii muzycznej - jakby polifoniczny. Trzeba trochę poskładać różne motywy jak klocki - oczywiście przyjmując z góry jakieś założenie. Czy słuszne? Nie wiem.

Ktoś może doszuka się w tekście zupełnie innych treści...

[czochrata]

piękny,smutny wiersz Arti - dobrze,że choć na chwilę wróciłeś...

[Arti]

dzięki

[skaranie boskie]

Tak.
Piękny i smutny.
Choć nie jest to generalna zasada, że piękne musi być smutnym i na odwrót - smutne pięknym.
Wyżej napisano już tyle o wierszu, że można by obdzielić kilka tomików.
Ja zapytam jedynie, czy na pewno nie powinno być "zapominając odpowiedzi"?

Poza tym nic, tylko się upić. Na smutno.