Nienazwany sposób

[Grafoman]

Mówiono, że Ziemia już nas nie porywa
i na pewno kłamano bez żadnego powodu,
tak jak motylom urywa się skrzydła,
czułym gestem, z uśmiechem na twarzy.

A później, że Ziemia jest za daleka.
Co zrobić, iść trzeba, oblizywać ślady
tych, co umieją żonglować mapami
i delikatnie zrywać kawałki betonu.

Potknięcie? Wystarczy umyć usta,
nawilżyć oczy, to zawsze pomaga.
A ten ślad, odbity w gorącej stali,
co z nim zrobić, od razu nas poznają?

Myślę, że nie, bo to kwestia smaku.
W takim razie postawmy figurkę.
Od tej pory można drążyć skały
ustami, językiem i najlepiej szybko,

by nikt nie poznał naszych potrzeb
i nie powtórzył tych samych metod.

[Gruszka]

Co zrobić, iść trzeba, oblizywać ślady
tych, co umieją żonglować mapami

Potknięcie? Wystarczy umyć usta,
nawilżyć oczy, to zawsze pomaga.

Bardzo zatrzymuje Twój wiersz i bardzo mi się podoba, z akcentem na zacytowane.
Pozdrawiam

[tabakiera]

Może odczytuję zbyt optymistycznie, bo optymizmu mi trzeba.
Po prostu - róbmy swoje.
https://www.youtube.com/watch?v=2WrL1l_gABI

Bardzo dobry wiersz.

[biegnąca po fali]

Świetny wiersz, Autorze. Gratuluję.

[eka]

Gdy czytałam, nasunął mi się wiersz Herberta Potęga smaku. Jakby prowadzony z nim dialog po obrzeżach tematu wyznaczonego przez Mistrza.
Dobry liryk.

[Alek Osiński]

Mówiono, że Ziemia już nas nie porywa

Nie lubię jak wiersze zaczynają się w taki sposób, bo od razu umieszcza je to w jakiejś asekuracyjnej
anonimowości ogółu. A to pewnie dlatego, że "ogół" nie jest praktycznie możliwy do wiarygodnego uchwycenia.


Druga strofa przypadła mi do gustu. Hej.

[Nula.Mychaan]

Bardzo dobry, kilka fraz to perełki

[Marcin Sztelak]

Fakt, iść trzeba. Bardzo dobry kawał poezji.

Pozdrawiam.

[Grafoman]

Gruszka, Tabakiera, biegnąca po fali, Eka, Alek, Nula, Marcin, dziękuję za przeczytanie.