rozmowa z d-uchem

Wiadomość

Gruszka · #1 Post autor: **Gruszka** » 13 wrz 2017, 17:15

prosił poeta Antoniego od zguby o stary
kubek z jednym uchem. święty podrapał brodę
zmierzwił włosy - o ile miał. i powiedział "o ile
wiem - nie lepię garnków - zwłaszcza uszkodzonych".

a to feler! poeta pochwycił w lot. kartkę. i napisał
o tym. jak bardzo tęskni się idealnie. jak niełatwo
być świętym. i że łatwiej szukać, niż… znalazł miejsce
w pamięci na dom, który stał się duchem.
z kubkiem z jednym uchem.

#2 Post autor: **eka** » 13 wrz 2017, 18:46

koncept dobry, wykonanie... wg moich odczuć - nie. Haczy się wzrok i myśl co chwila.

Gruszka · #3 Post autor: **Gruszka** » 13 wrz 2017, 18:48

Hmmm, nie wiem co masz na myśli. To rwanie zdań?
Nie mam pomysłu inaczej

#4 Post autor: **eka** » 13 wrz 2017, 18:52

Brak wg mnie płynności, tak.

Gruszka · #5 Post autor: **Gruszka** » 13 wrz 2017, 18:57

Pomyślę, eka

Dzięki za podzielenie się wrażeniem - to ważne.

Marcin Sztelak · #6 Post autor: **Marcin Sztelak** » 13 wrz 2017, 21:52

I dla mnie przekropkowane, chociaż pomysł niebanalny.

Pozdrawiam.

Gruszka · #7 Post autor: **Gruszka** » 16 wrz 2017, 10:38

Gruszka pisze: ↑
13 wrz 2017, 17:15
prosił poeta Antoniego od zguby o stary
kubek z jednym uchem. święty podrapał brodę
zmierzwił włosy - o ile miał i powiedział "o ile
wiem - nie lepię garnków - zwłaszcza uszkodzonych".

a to feler! poeta pochwycił w lot kartkę i napisał
o tym jak bardzo tęskni się idealnie. jak niełatwo
być świętym i że łatwiej szukać, niż… znalazł miejsce
w pamięci na dom, który stał się duchem
z kubkiem z jednym uchem.

Poprawiłam jedynie interpunkcyjnie. Reszta póki co pozostaje w obecnym kształcie.
Macie racje - niepotrzebnie pocięłam kropkami.

Dziekuje