Rozmówki o niczym. Miau

[Marcin Sztelak]

Obcowanie z łonem natury
skończyło się katarem i nadmierną
ciepłotą. A w przełyku garść
tabletek.

Później przyjechał cyrk, treserzy zręcznie
przeskakiwali przez obręcze.
Z samospaleniem jako gwożdziem.
Programu.

Który porwał wiatr. Na strzępy
albo motyle skrzydła. Znowu łąka
– wzrost zagrożenia, a pościel
przepocona.

Szczególnie nocą obfitującą w pomruki
kotów oczekujących na parapecie.
Nie wiadomo na co.

Po cyrku został wypalony ślad
w kapeluszu. Króliki zjadły łąke.
Wielka szkoda,
że wciąż mnie nie stać.

Na miseczkę mleka
lub dźwiękoszczelne szyby w oknach.
Nie tylko na podwórze.

[Grafoman]

Bardzo ciekawe obrazy wyjawily mi się, gdy czytalem.

[witka]

Bardzo wieloznaczny, łagodny delikatny.
Przez pierwsze czytanie miałem samowbite do głowy kruki na łące w powietrzu roziskrzonym.
I tak z tym spałem, obudziłem się z nieświadomości po porannym czytaniu do kawioru z dwoma łyżeczkami culkru.

[eka]

A mnie koty na parapecie wciągnęły i króliki jedzące łąkę.
-----------
Cyrk lepszy od dna.

[biegnąca po fali]

Świetny!

[Nula.Mychaan]

Bardzo ładne obrazowanie, a te koty są super