siostry

[witka]

zwyczaj nakazuje usiąść przed drogą
wtedy ostatni raz rozmawiały wszystkie trzy

arbitralna pamięć najmłodszej Mamy
roztrzygała o podobieństwie kwiatów
przy jej trumnie do tych wysiewanych zawsze
wzdłuż frontowej ściany rodzinnej chałupy

zaczynały się żniwa i Pan Bóg
wyprzęgał je podług zmęczenia

ręce z przelanych troską różańców
płaczu w wędzidłach
zapartego w drzwiach życia

tylko dla mojej siostry grzeje miejsce
na Grzędzie Sokalskiej
tutaj ciotka Hańdzia
wyjagniła niebo

[eka]

Wzruszający wiersz. Piękne, chwytające za serce metafory.
Trzy siostry w znoju życia.
Wiesz, Witka... Twoją oryginalną składnię czasami mam ochotę potrząsnąć, bo mi rodzi kilka interpretacji. Zdecydowałam się na takie rozumienie przesłania jak poniżej. No i, aby uczynić małą aluzję pomnożyłam tytuł.

trzy siostry w arbitralnej pamięci

przy trumnie jak przy płocie
rodzinnej chałupy
zwyczaj każe usiąść

wtedy ostatni raz
widziałem je razem
zaczynały się żniwa

i Pan Bóg wyprzęgał siostry
podług zmęczenia rąk
przelanych troską

z różańców płaczu
w drzwiach - wędzidłach
zapartego życia

mama była najmłodsza
teraz dla mojej siostry grzeje
miejsce na Grzędzie Sokalskiej

już tam ciotka Handzia wyjagniła niebo


-------------------------------------------------------------------

[witka]

Możesz. Ale mogiły Mamy I ciotki Hańdzi dzieli 780 km, no przy ścinaniu zakrętów 778.
Trochę za ostro pojechałaś.

[eka]

Nie chciałam, szczerze po prostu (w takim poprzekładaniu) przedstawiłam rozumienie wiersza.
Przepraszam.

[witka]

Spoko Eko.
To tylko wiersz,
A darmowe korepetycje, ze szczerego serca - to coś dla mnie.
Dziękuję.

[eka]

darmowekorepetycje, ze szczerego serca - to coś dla mnie.

Ufff...

[witka]

Sam wiesz, że składam zdania trochę po śledzikowatemu.
W piątek, po południu kiedy się się wsiadało do autobusu z Hrubieszowa, jak szkoła wracała z burs, stancji, internatów było słychać spiewną mowę np.

- które masz godzine

[eka]

- które masz godzine

A byś tak przysiadł i śpiewność odtworzył, co?
Wujek, mąż siostry mojego taty, był Polakiem z Litwy. Uwielbiałam go słuchać. Zmarł, kiedy byłam zbyt mała, aby zapisać muzykę jego słów.

[witka]

Żona do dziś mówi, że np. do lecza daje trzy papryk.

[eka]

No jak masz pod ręką taką korepetytorkę - nie zmarnuj szansy.