Nostalgicznie jesienią

[Hardy]

... i nadeszła ta jesień... a lata w tym roku ledwie tyci-tyci było....

Gdybym ja mógł posiąść
moc Wszechmogącego,
przegnałbym tę jesień
z dnia późnorocznego.

Przegnałbym tę jesień,
z melancholią w parze,
a dekretowałbym
wiosny czar w nadmiarze.

Chcę też letnią porą
życiem się radować,
zaś prozę jesienną
za horyzont schować.

Przyjdzie taka chwila,
że mnie jesień schwyta.
Byle jak najpóźniej...
Życie mi nie zgrzyta.

[Liliana]

O, jak melodyjnie, Zdzisławie.

[Gruszka]

Chcę też letnią porą

- to /też/ bym jakoś ominęła, np /Chciałbym letnią porą/
Bardzo fajny, lekki pogody wiersz. Na obecna aurę jak znalazł.

[EdwardSkwarcan]

Przegnałbym razi, bo zbyt blisko.
Dominuje zwyczajność i nic odkrywczego nie znalazłem
Wybacz szczerość

[Hardy]

O, jak melodyjnie, Zdzisławie.

... znaczy rytmicznie? Tak chciałem

- to /też/ bym jakoś ominęła, np /Chciałbym letnią porą/

Tak, Gruszko, proponowana zmiana jest dobra. Chodziło mi jednak z "też letnią", że oprócz wiosny jeszcze i lato... Mimo wszystko, przemyślę

Przegnałbym razi, bo zbyt blisko.
Dominuje zwyczajność i nic odkrywczego nie znalazłem
Wybacz szczerość

Edwardzie, wiem, że blisko, ale to świadome powtórzenie całej frazy "Przegnałbym tę jesień".
Tak, dominuje zwyczajność, tak, jak zwyczajna jest coroczna jesień. W zwyczajności też można coś znaleźć. Nic nie znalazłeś, trudno. Raz się udaje, innym razem nie. Pozdrawiam.

[ryba]

"Gdybym ja była słoneczkiem na niebie"
jesień bym przegnała.
A dlaczego? Nie wiem!

Kiedyś nietrawiona, dziś mi nie zawadza -
nie przegonię czasu...
dojrzałam?
zmądrzałam?

zaakceptowałam

[Leon Gutner]

Mówią że nie znajdzie się tego o czym się nie wie że w ogóle istnieje .
Znajdzie się tylko to czego się szuka resztę jak się pojawi to się interpretuje ale się jej boi .
Zwyczajność to zaleta i jednocześnie wada tego wiersza .
Można go wstawić na półkę do poczytania i zapomnieć o nim - do następnej jesieni oczywiście bo wtedy pojawi się nowy i dołączy do poprzedniego .
Nie odkrywa niczego nie porusza . Jak zwyczajna 45 ta sama wiadomość w telewizji .
Ale zatrzymałem się z ciekawością

Z uszanowaniem L.G.

[Ulme]

Nie taki zwyczajny ten wiersz, bo przecież ostatnio w zwyczaju były piękne jesienie, a w tym roku jest inaczej, i to zasługuje na podkreślenie, co niniejszym uczyniłeś. Bardzo płynnie się czytało.

[Hardy]

"Gdybym ja była słoneczkiem na niebie"
jesień bym przegnała.
A dlaczego? Nie wiem!

Echh... dobrze by było

Mówią że nie znajdzie się tego o czym się nie wie że w ogóle istnieje .
Znajdzie się tylko to czego się szuka resztę jak się pojawi to się interpretuje ale się jej boi .
Zwyczajność to zaleta i jednocześnie wada tego wiersza .
Można go wstawić na półkę do poczytania i zapomnieć o nim - do następnej jesieni oczywiście bo wtedy pojawi się nowy i dołączy do poprzedniego .
Nie odkrywa niczego nie porusza . Jak zwyczajna 45 ta sama wiadomość w telewizji .
Ale zatrzymałem się z ciekawością
Z uszanowaniem L.G.

Życie składa się ze zwyczajności. Niezwyczajności to wyjątki, a nie norma.
Za rok będzie znowu jesień...
Pzdr.

Nie taki zwyczajny ten wiersz, bo przecież ostatnio w zwyczaju były piękne jesienie, a w tym roku jest inaczej, i to zasługuje na podkreślenie, co niniejszym uczyniłeś. Bardzo płynnie się czytało.

Mam to samo zdanie

[Elunia]

Idziemy ciągle do przodu, a gdyby tak zawrócić? Już jesień puka do drzwi, a ja tęsknię za wiosną. Ciekawy wiersz,czyta się płynnie, a i zmusza do refleksji.