spluń przez lewe ramię. odpukaj

[elka]

Nie bardzo rozumiem, co może być aż tak trudnego w tym wierszu, żeby trzeba było się w niego wgryzać... już sam początek jest informacją; dom. Potem lecą blaski i cienie... Metafory, które pięknie płyną są takie trudne? A może myślenie po prostu boli?

Biegająca rób swoje, a inni niech się uczą myśleć.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

tabakiero - wiem, że to nie Twoja estetyka, dlatego tym bardziej mi miło,
że (w jakimś tam stopniu) doceniasz moje próby:)

Leszku - myślę, że w tym konkretnym przypadku, interpretacja przerosła "dzieło".
Ja prosta kobita jestem. I myślę też prosto. Serduchem:)

tetu - zabieraj. A z tą "grubością skóry pod cięgi", to chyba się nie zrozumiałyśmy.
Ale nic to. Kombinuj. Fajnie, że się podoba:)

[tetu]

Normalnie protestuję, gdy pojawia się niepełna interpunkcja i bez dużych liter na początku zdania

Of course, czasmai zastanawiam się nad poprawnością, a eksperymentowaniem. czy normalnym jest przesuwać graniece?

Myślę Ewo że dobrze zrozumiałam:) albo inaczej, zrozumiałam na swój sposób, pozdrawiam. Pomimo wszystko nieraz boli.

[biegnąca po fali]

Co do interpunkcji - dobrze wiecie, że jej unikam. Ale tutaj... tutaj pojawiła się jakoś tak... samoczynnie.
Krótkie, ostre zdania. Jak serie z karabinu. Każde zakończone wystrzałem.

Przepraszam, tecia. Twoje prawo:)

[biegnąca po fali]

Grafomanie - przepraszam za przeoczenie. Fajnie, że wpadłeś i znalazłeś tu coś dla siebie:)

elko - no przeca robię. A myślenie nie boli.
Myślenie uzależnia;)

[tetu]

of course no worries

[elka]

A myślenie nie boli.
Myślenie uzależnia;)

Lubię takie uzależnienia... to jak wspinaczka po schodach. Im wyżej się wejdzie, tym ładniejszy widok...

[biegnąca po fali]

A później: bach!!!...na glebę:(

[elka]

A później: bach!!!...na glebę

Nie ten żyje, kto nie potrafi oderwać się od ziemi... a upadki, bez nich chyba trudno byłoby być człowiekiem.

[biegnąca po fali]

Święte słowa, elko.