outopos

[4hc]

ἐλεγεία.

w odbiciu kory na wodzie
w kondukcie gnijących liści na dnie

szukam spokoju
poję się nim jak zwierzęta
i jak korzenie podmyte wczepiam się w muł

chciałbym już móc nie pamiętać
a to nie myśl jest lecz stan

rozlewa się po korzeniach
zwierzęta wchodzą do wody
bo zbyt stromy brzeg

racice zgniły korowód depczą
w zmarszczkach fal nie widać nic

[eka]

Pola Elizejskie. Woda Lety. Śmierć - zapomnienie.
Bardzo plastyczne i klimatyczne obrazowanie.

[Marcin Sztelak]

Outopos, ale nie eutopia, a jeśli utopia to mroczna. Wiersz ciekawy.

Pozdrawiam.