berek nie zając. może nie ucieknie

[Alga]

w taką chwilę nie wierzysz że przyjdzie i zdradzi
na nią jedną swych planów nie strzępisz minuty
nagle jesteś bez słów cały z bólu i szadzi
tak zostajesz łabędziem do brzegu przykutym

wyżłobioną skorupą puste ściany domu
czas przewiewa wymiata i nerwy przecina
zastygasz obłożony jak watą z kokonu
czy to czucie wygłuszasz czy głuchnie ci wina

jesteś chociaż nie umiesz falami odmierzać
tej całej smutku monochromatycznej gamy
szukasz gdzie paciorki cień zagubił z pacierza
wracaj tu gra z życiem to przecież „ganiany”


wersja 0.2


w taką chwilę nie wierzysz aż przyjdzie i zdradzi
na nią jedną nie strzępisz swych planów minuty
nagle jesteś bez słowa cały w słonej szadzi
tak zostajesz łabędziem do brzegu przykutym

wyżłobioną skorupą puste ściany domu
czas przewiewa wymiata i nerwy przecina
zastygasz obłożony jak watą z kokonu
czy to czucie wygłuszasz czy głuchnie ci wina

jesteś chociaż nie umiesz falami odmierzać
tej monochromatycznie pulsującej gamy
szukasz gdzie cień zagubił paciorki z pacierza
wracaj tutaj gra z życiem to przecież „ganiany”

[alchemik]

No, super!
Rymowany wiersz mojej ulubionej poetki, Algi.
Ładny, chociaż średnik się Tobie pogubił w tej feerii.
Rozumiem, że przez emocje. Dotychczas nie widziałem Ciebie w rymowanym.
Rymowanie wymaga jednak warsztatu.
Twoje jest świetne, choć przenosisz akcenty.

Tytułem skłoniłaś mnie do myślenia, że to jednak rodzaj żartu.

Pozdrawiam
Jurek

[Alga]

Alchemiku, wielkie dzięki za pozytywny odbiór i całokształt wypowiedzi.
Trudno Ci odmówić racji. Będę myśleć nad poprawkami średniówki. Jednak, niestety, ten wiersz nie wyszedł z żartu, wręcz przeciwnie. Stąd nadmiar emocji, a zatem i niedobór warsztatu. Zresztą, sam piszesz, że nie kojarzysz mnie z rymami (ja siebie też nie).

Pozdrawiam,

Anna

[Elunia]

Fakt, średniówka ucieka, jednak wiersz nie traci rytmu, bo jest zestawienie 7-6 oraz 6-7, co w takiej ilości, jest znikome. Rymy też dokładne. Jednak nie tylko to, mówi o wartości wiersza. Jest przekaz i to się liczy. Napisanie wiersza rymowanego jest o wiele razy trudniejsze, bo trzeba myśl ubrać w rymy. To wielka sztuka. Mnie się podoba.
Pierwsze pisanie za Tobą. Następny wiersz będzie lepszy. Jestem pewna.

[EdwardSkwarcan]

nagle jesteś bez słów cały z bólu i szadzi

Może: nagle jesteś bez słowa cały z bólu szadzi. Skoro brak interpunkcji to dopuszczalne.
Rytm.

tej całej smutku monochromatycznej gamy

Tej monochromatycznej...itd
Rytm.

wracaj tu gra z życiem to przecież „ganiany”

wracaj tutaj gra z życiem to przecież "ganiany", lub wracaj tu gra o życie to przecież "ganiany"
Brak sylaby i rytm kuleje.

Treść bardzo, lecz wykonanie do poprawy.

[Leon Gutner]

Owszem - potknięcia rytmiczne i średniówkowe ale wiersz i tak się przed tym wszystkim broni.
Treścią przekazem nastrojem i klimatem .
Druga strofa najlepsza .

Z uszanowaniem L.G.

[Alga]

EdwardSkwarcan - bardzo dziękuję za uwagi i sugestie. Czułam, że te miejsca są porwane rytmicznie, ale moment pisania był taki a nie inny...
Upłynął pewien czas i... będę wdzięczna za ponowne przeczytanie.

Leonie - bardzo mnie ucieszyłeś. Że jednak się broni.

Dziękując za czytanie, uwagi, zapraszam do ponownego przeczytania po zmianach.

Pozdrawiam,

Alga

[eka]

Dobry wiersz, Algo.
Dla mnie wersja 0.2 lepsza w subtelności oddawanego stanu.
----------------------

na nią jedną swych planów nie strzępisz minuty

Wydaje mi się, że lepiej: swych planów na nią jedną nie strzępisz minuty

tej monochromatycznie pulsującej gamy

ciągle w jednym rytmie pulsującej gamy (?)

[Nula.Mychaan]

Dla mnie też 2 wersja jest lepsza
Dobry wiersz