Księga wychodzenia na Dzień

Wiadomość

WHITE RAVEN · #1 Post autor: **WHITE RAVEN** » 08 paź 2017, 19:36

wytarłem czoło naznaczone potem
zgiąłem kości jak w łonie matki
odarłem się z godności
ciepły dotyk wyciągnął moje serce

jeszcze ciepłe dygotało ze strachu
waga była nastawiona
potwór czekał w głębi
pióro Maat wyrównało ciężar

odetchnąłem
wonnne winorośle
poprowadziły mnie do bliskich
Moje ciało z krwi kości i kamienia
zdobi wschód słońca
nad górami ciszy

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 10 paź 2017, 16:19

WHITE RAVEN pisze: ↑
08 paź 2017, 19:36
odetchnołem

"odetchnąłem"

Może spróbuj eliminować takie błędy Ravenie
przed publikacją. Bo jak się je czyta, mimo woli
trudno traktować wiersz poważnie.

A przecież jest poważny i ma dobre momenty
jak np.

WHITE RAVEN pisze: ↑
08 paź 2017, 19:36
wonnne winorośle
poprowadziły mnie do bliskich
Moje ciało z krwi kości i kamienia
zdobi wschód słońca

WHITE RAVEN · #3 Post autor: **WHITE RAVEN** » 10 paź 2017, 18:45

Poprawione .Dzięki