Kruszynko

[ryba]

za tobą życie,
od narodzin naznaczone
bliznami;
z przerwą na oddech
i szczęścia łyk - w drodze do ust rozlany.

Przed tobą resztki życia, w pokoju
trzyosobowym,
gdzie łóżko i szafka nocna
"wyrzutnią"

do lepszej drogi.

[tojatwoja]

Witaj, wiersz rozdzierajacy w swej wymowie. Dla mnie druga zwrotka niepotrzebna. Apogeum emocji osiagasz przy " łyk szczęścia ( bez inwersji) rozlany w drodze do ust ". Pozdrawiam.

[ryba]

tojatwoja,

nie powiem, miło mi czytać, że ten tekst kogoś poruszył...
Dziękuję

Dla mnie druga zwrotka niepotrzebna

Twoja sugestia jest do przemyślenia,
ale jeszcze nie teraz, jeszcze za wcześnie na takie "cięcie"...

[Nula.Mychaan]

Całkiem udany, ale inwersja jest zbyteczna

[eka]

A ja bym tylko opuściła oczywistą implikację pierwszej cząstki, czyli tak, finalnie:

Kruszynko

za tobą życie,
od narodzin naznaczone
bliznami;
z przerwą na oddech
i szczęścia łyk - w drodze do ust rozlany

w pokoju trzyosobowym,
gdzie łóżko i szafka nocna
wyrzutnią

do lepszej drogi.

---------------
Dobry, wzruszający, gorzki liryk bez wielkich słów o konieczności odejścia kruszynek.

[tabakiera]

Trudno jest oceniać tak emocjonalne i zapewne osobiste teksty.
Patrząc zimnym okiem - nie zachwycił.

Ale wzruszył.

[biegnąca po fali]

Trochę razi przerzutnia w piątym wersie. Trudno się ocenia takie teksty.
Poruszyłaś, a to podstawa. Przynajmniej dla mnie.

[ryba]

Dziękuję Wam za ślad pod tekstem.
Moje emocje nie pragną zachwytu, lecz jeśli kogoś poruszyły,
znaczy, że czasem i "zimne oko" może utoczyć łezkę

Biegnąca, w piątym wersie nie ma żadnej przerzutni

eka, na razie zostanie bez zmian,
może kiedyś, gdy życie dopisze epilog, coś w tym tekście zmienię...

[biegnąca po fali]

Inwersja, a nie przerzutnia. Przepraszam.