o wyparciu schiz wszelakich

[alchemik]

Lubię te Twoje lekko płynące, mocno ironiczne, a jednocześnie nienachalne teksty.
Ja wypierałem schizy na oddziale zamkniętym, choć nie w psychiatryku.
Na OIOMIE miałem wizje diabła. Mój własny demon. Przypuszczam, że to były odloty po jakimś narkotyku, który we mnie pompowali w celu utrzymania mnie w śpiączce farmakologicznej.
Jedno teraz wiem na pewno. Moje demony wynikają z poezji, która we mnie tkwi. Najczęstszymi wizjami była klawiatura i ekran monitora. A na ekranie dopiero się działo.
Interesujące. Ciekawe, że naczelny diabeł był ordynatorem oddziału i kazał nazywać siebie Alchemikiem.

[EdwardSkwarcan]

Da się czytać, lecz błąd jest słyszalny.
Co z rymami? Jedne uciekły, drugie dokładne i jest faktycznie jak w domu wariatów.
Nie podoba mi się, bo szanuję ludzi chorych i dostrzegam odcień ironii.
Tak zrozumiałem.

[EdwardSkwarcan]

Wiesz co, Dorka? My się dogadujemy, bo mamy tę lekkość rymowania (zaraz mnie napadną za nieskromność).
Jakie by nie były te rymy, one się po prostu plątają pomiędzy słowami. Nic nachalnego, kombinowanego.
Takie wierszydło w moim stylu. I wiesz, że tu nie ma nic obraźliwego.
I nawet nie chce mi się kombinować specjalnie. Jakiś OIOM?
Kiedy słowa się składają w wierszu, w opowieść, bez wysiłku, to po prostu tu jestem i piszę.

Chwalenie własnego pióro....itd mogłeś sobie darować Mirku

[alchemik]

Ja tam się chwalę. Nie mogę się nachwalić siebie samego, bo nikt nie chce chwalić mnie. Boją się chyba chwalić wyżyny.
Znam swoją wartość.
Edwardzie, ten prztyczek w kierunku Mirka był niepotrzebny. Świadczy tylko o zawiści. Mirek wyraził się autoironicznie.
Zaś ja, nie. Jestem dobry w warsztacie i nie tylko. Potrzebuję weny, żeby napisać dzieło.
Uda mi się prędzej czy później, bo mam we krwi również poezję.
Ty, Edwardzie, masz dobrze opanowany warsztat rymotwórczy.
Niewiele poza tym.
Edwardzie, sięgnij w głąb siebie i wykorzystaj ten warsztat.
Naprawdę życzę Tobie sukcesu.

[tabakiera]

Edwardzie - te rymy szalone wg mnie pasują.
Ostatnią rzeczą, jaką chciałam zrobić jest obrażenie kogokolwiek.
Jeśli już, to skrytykować sposób leczenia - stawianie na pierwszym miejscu diagnozy i osiągnięcie jako takiego spokoju, na ostatnim dostrzeżenie człowieka jako całość.
No i zabobony, wiarę w opętanie itp.
U większości tzw. szarych obywateli.

Jurku - być może kwestia utraty krwi.
Coś takiego przeżyłam i umysł szalał.
Przeszło, ale koszmar pamiętam.

Mirku - tak to jest, każdy szuka czego innego w liryce.
No i dobrze, nie jest na jedno kopyto.

Dzięki.

[EdwardSkwarcan]

Sposób leczenia i traktowania tych ludzi miałem okazję poznać w stanie wojennym
Wybacz, bo pewnie nie zrozumiałem intencji

Ty, Edwardzie, masz dobrze opanowany warsztat rymotwórczy.
Niewiele poza tym.
Edwardzie, sięgnij w głąb siebie i wykorzystaj ten warsztat.
Naprawdę życzę Tobie sukcesu.

Dzięki i miło słyszeć
Staram się, lecz czuję się jak Kopciuszek na stronie, bo wszyscy zniechęcają i jak tu się odbić

[tabakiera]

Ależ nie ma sprawy.
Też bym się wzburzyła, gdybym tak odczytała.

[mirek13]

Skoro kol. E. potrzebuje ruszyć Mirka, to niech sobie pisze.
Jak wiadomo, często skromność jest cechą miernot.

[EdwardSkwarcan]

M... adolatria swego e... nie jest budująca

[alchemik]

Ja tam wciąż się chwalę.
Bo mogę.
Niech mnie kto nazwie miernotką.
Rozumiesz ten rauszowy stan, Mireczku.
Jesteśmy dobrzy nawet w gorszych tekstach.