Fast food (haiku?)

[Paweł D.]

Piotruś po tanim jedzeniu
miał tak silne wiatry
że aż im nadawał imiona

[Paweł D.]

Pewnie wielu powie, że to nie haiku, ale czy trzeba się tak sztywno trzymać formalnych ram? Oto moje ulubione haiku Brzóski Brzóskiewicza, lecz gdzie mi tam do mistrza:
https://opt-art.net/helikopter/12-2012/ ... icz-haiku/

[witka]

czytałek tamte hałku-kałku

[4hc]

nie trzeba, ale wtedy przestaje to być haiku. to tak jakbyś pisał nie wiem, villanette wolnym i trzech wersach po dwa słowa, albo napisał pod haiku że to epos lub limeryk - bez sensu.

[Paweł D.]

Minie zima, przyjdzie wiosna
i po wiośnie.
A haiku najlepsze
gdy oczy ma skośne.

Przyjdzie lato, minie lato,
będzie jesień.
A haiku najlepsze
gdy z ryżem je je się.

[4hc]

to ja raczej tak mam


z czarnych szumów
odpowiedzi przychodzą same
jak zwierzęta, które powoli się oswajają

jak z morza i ognia
i mantry prowadzącej
jak bez słów melodia
bez rytmu i fałszu nucona pieśń

jak z życia, kiedy dystans
i chmur i drzew, kiedy leżysz pod nimi
gdy jesteś gotów
cierpliwie nie czekać na nic

jak z trawy i mrówki
i godzin gdy zakwita kwiat
z chaosu harmonii
wypływa powoli

nie myśl, nie określenie
odrobinę węch, słuch, dotyk i smak
ale przez odwrócenie
smak chropowaty o wyglądzie kwaśnym
w dotyku żółto-pomarańczowy, a to wszystko pachnie

[Paweł D.]

Co do haiku, to co prawda nie siedzę w temacie głęboko, zresztą średnio lubię tę formę literacką, alem czytał różne opinie, również te mówiące że nie jest źle jak ktoś nie trzyma się sztywno ram, a próby rozluźnienia formy wynikające z różnic kulturowych i dostosowania jej do warunków w jakich żyją piszący nie są wcale złe. Ja np. bardzo lubię haiku Brzóski. Jak również nie uważam za złe wprowadzanie do haiku i poezji w ogóle humoru, czarnego czy nawet rubasznego. Brzóskę w końcu docenił sam Miłosz jako jednego z najbardziej oryginalnych twórców współczesnego polskiego haiku, dlaczego poezja nie ma reagować na zmieniający się świat? Dlaczego nie może opisywać taniochy konsumpcyjnego życia? Przecież to nas otacza. Uważam, że w moim haiku, albo jak wolicie nie-haiku, jest nieuchwytny element właściwy tej formie literackiej. Ale oczywiście możecie mieć odmienne zdanie.

[witka]

haiku jest jedno wg mnie - kalsyczne a inne zbliżone w wersyfikacji formy również mają rację bytu,tylko bez prawa do nazwy haiku, nikomu na tym nie ubędzie

[Paweł D.]

świt na plaży
łabędzie odchody
trochę jak szpinak

[tabakiera]

Na mój rozum to nie haiku, tylko zabawna miniaturka.
Tak, wiatrom imiona się nadaje, najczęściej kobiet.
Może to one były tanim jedzeniem, a ich pustka powodowała dalsze poszukiwania?
Z wiatrem, nigdy pod wiatr.
Tak jest taniej i łatwiej.

A może dzieci robił?

No, poleciałam z wyobraźnią na maksa.
Odebrałam, że tak powiem, metaforycznie.
A środków poetyckich w haiku raczej być nie powinno.
Uchwycona chwila, piękno natury, refleksja.

Podkreślam - znawcą nie jestem, ale lubię.