klatka

[Nula.Mychaan]

nie chodź w to miejsce bo już nie powrócisz
obleśne łapy skleją twoje włosy
w ciężkich oparach pędzonego bimbru
oberwą płatki jak w dziecięcej wróżbie

nie idź dziewczyno tam jest zawsze ciemno
w zatęchłej bramie nie znajdziesz modlitwy
zamilkło echo szeptanych litanii

od bólu ustrzeż i daj działkę panie

kiedy tam pójdziesz zatrzasną się wrota
a głodne szczury wgryzą się w rękawy
ciągły niedosyt kieruje ku szyi
ciepłą posoką ugasić łaknienie

popłynie strużką aż po drobne dłonie
na brudnych ścianach zrobisz tatuaże
sczernieją z czasem i krzyczeć przestaną

nie mam imienia więc nadaj je Panie

[eka]

klatka - drugi po wierszu śp. Miszy, zauważony w tym dziale wiersz - biały.
Regularny jedenastozgłoskowiec, z średniówką 5/6, bez interpunkcji. Bez rymów w klauzuli - wyróżniająca cecha gatunku.
Wiersz przestroga, w temacie łączącym się z Mocarzem w labiryncie.
Z podwójną, przejmującą apostrofą.
Bardzo udany. Brawo!

[witka]

Dla mnie obrazoburcy to wyższa szkoła. Poczytam o tych podziałach.
A sam wiersz i sposób pokazania tematu może i wymagający, ale chyba nie może być inny.
Zaskoczyłaś mnie Nulka, zaczaiłaś się w bramie.
Szacun.

[Nula.Mychaan]

Bardzo dziękuję Ewa
Masz rację, że bardzo się łączy z mocarzem z labiryntu, efekt rozważań o niedawnych wydarzeniach
Witka - bardzo dziękuję, myślę obrazami, więc starałam się je odtworzyć słowami.

Myślałam że go solidnie skopałam, bo czytano, ale ani słowa, to dość deprymujące muszę przyznać. Więc jeszcze raz dziękuję Ewo i Witka

[eka]

Ja chciałabym tylko przypomnieć, że niepokojąca jest jednie sytuacja, gdy utwór ma bardzo mało odsłon, bo to znaczy, że nie jest... czytany. Brak komentarzy jeszcze o niczym nie świadczy. Wydasz tomik i nie zobaczysz reakcji czytelnika:)
Tak więc spokojnie, Nula:)

[Nula.Mychaan]

Ewuś ale pojechałaś z tym tomikiem.
Ubawiłaś mnie do łez
Z tym czytaniem masz rację, ostatnio sama zauważam małe zainteresowanie czytaniem cudzych wierszy, o komentarzach nawet nie wspomnę.
Dziwna i bardzo niekojąca tendencja.
To tak jakby się wchodziło do własnego domu i robiło wszystko by nikogo z mieszkańców nie spotkać.
To dość smutne

[eka]

To tak jakby się wchodziło do własnego domu i robiło wszystko by nikogo z mieszkańców nie spotkać.

To jest przypadek tzw. wklejaczy. Są prawie na każdym portalu.
No nie jest tak źle u nas, są aktywni goście i domownicy.
Dopóki Ci pierwsi chcą w odwiedziny przychodzić i wymienić poglądy - jest okey.
A niektórzy z użytkowników prawdopodobnie mają opory przed wyrażeniem opinii, ale wszak czytają.

[Nula.Mychaan]

Oj każdy tak czasem ma i ja też nie jestem od tego wolna.
Kawkę oj chętnie

[tetu]

Przepiękny, przejmujący wiersz Nulka, Czytałam wielokrotnie i pewnie jeszcze nieraz wrócę. Doskonale to przedstawiłaś zachowując dystans pomiędzy emocjami a obrazowaniem. Niczego tu za dużo.

[Nula.Mychaan]

Dziękuję Tetuś