Naleśniki i wiersze

[point of view]

kartki którymi opakowuję wiersze muszą być sztywne
żadne zwiewne cienkie błyszczące
najlepiej matowe i lekko chropowate
mocno trzymające powierzone myśli
powinny szeleścić przy przewracaniu
także stawiać pewien opór zwłaszcza gdy wiersz
z poprzedniej strony został przeczytany bez zrozumienia

cały tomik musi umieć otwierać się na ulubionej stronie
i pasować do kieszeni z której trudno wypaść
niezwykle ważne jest by posiadał ten wyjątkowy dar
przedostawania się na wierzch dziesiątek innych książek
zalegających w stercie na biurku by
w nagłej potrzebie reanimacji duszy
zażyć wiersze od razu


nie bez znaczenia jest jego grubość
w żadnym razie nie może być równa odstępowi
pomiędzy wiszącą w powietrzu
nogą rozbujanego stołu a podłogą

okładka powinna być na tyle gładka
by nie przylegało do niej roztargnienie
tworzące się zwykle na najwyższych pułkach księgarń
zaleca się by litery z których w drukarni zlepiono słowa
miały przyjemny dla oka kształt oraz odpowiednio intensywną czerń
ułatwiającą sprawne poruszanie się rozpędzonych myśli

na koniec postuluję by jedwabne tasiemki
pełniące rolę zakładek delikatnie podtrzymujących pamięć
były koloru ciemno-czerwonego
zaś biel kartek złamana w stronę ecru
po prostu lubię takie zestawienia
kojarzą mi się z pysznymi naleśnikami
polanymi słodkim sokiem z malin minionego lata

[tetu]

Przeczytał się Point w sumie brzmi jak wytyczne dla wydawnictwa masz Pan wymagania:) ale kucharz też ma sporo roboty:)
Pierwsza strofa dość mocno przymiotnikowa. Rozumiem, opis.
Pierwszy wers 2 st bez "umieć" zbędne. Poza tym w ucho wpadł rym nogą - podłogą i "kurz roztargnienia" "reanimacja duszy" niezbyt fajne.
"Ciemnoczerwonego", napisałabym razem:)
Za to ciekawa zaskakująca puenta.
Zjadliwe danie.

[point of view]

... tak tak... wiersz napisany z palca ... nie szufladuje... dałem mu pooddychać świeżym...

[Nula.Mychaan]

Tomaszu rzeczywiście tylko dać wydawcy, by wiedział co ma zrobić
Dopełniaczówki mi też zgrzytają, psują wiersz.
Puenta zaskakuje i dodaje smaku

[point of view]

... ech te dopełniaczówki... na razie nikt jeszcze nie docenia ich znaczenia w podprogowym przekazie podobnym do zapachu uwalniającego wspomnienia nie mówiąc juz wcale o przywoływaniu smaków i obrazów gdzieś z dalekiego pnia mózgu, imo zapełniają przestrzeń wokół czytelnika dodatkowymi rekwizytami wydobytymi z tylu wspomnień... ale to tylko kwestia czasu...

[witka]

Wiersz przypomniał mi jak żona zrobiła naleśniki chcąc dogodzić pięcioletniemu wnukowi.
Na moje oko były miłością babciną płonące jak a' la Gundel.
A ten mały paniczyk Bruno Brunicz powiedział - a nie masz syropu klonowego?

[point of view]

... znaczy sie podniebie wyedukowane conajmniej kremem brulee ;

[tetu]

Point, metafora dopełniaczowa jest jakby nie było środkiem stylistycznym i nikt nie broni jej stosowania. Myślę że nie chodzi tu nawet o to że wypadła z obiegu, ale o to że jest technicznie łatwa do stworzenia. Ja osobiście staram się ich nie stosować tylko dlatego, że bywają złudne, a co za tym idzie często niezrozumiałe, poza tym nie lubię iść na łatwiznę wolę pogłówkować i inaczej zapisać myśl, ale oczywiście istnieje coś takiego jak wolność twórcza zatem wszystko zależy od autora. Miłego dzionka

[tetu]

Nie przekonałeś mnie tym myślnikiem

[point of view]

Trwaj