wirująca noc

[skaranie boskie]

Wirująca noc

Mojej ukochanej, która chciała opuścić mnie gdy spałem



Jeszce wczoraj miałem nadzieję -
dzisiaj nic nie zostało z niej już;
świat się cały w nos prosto śmieje,
został tylko na butach zły kurz!

Wirujący seks greckich rytmów,
ciasny parkiet, świateł rampy blask -
wszystko miesza się pośród zmysłów,
ginie w zgiełku jak zapałki trzask.

Ciche ścieżki - drogi miłości
siwym kurzem zakryje wnet wiatr;
dzisiaj w progach mnie nie ugościsz,
nie rozstąpi się przede mną świat.

Znikłaś w nocy tuż przed porankiem,
zanim pierwszy brzask wcisnął się w czerń,
kiedy jeszcze świat pachniał tańcem -
już nad wszystko przekląłem ten dzień;
choć horyzont świtem siwieje,
nie wiem skąd, nie wiem gdzie, nie wiem jak -
powiedz mi, czy odeszłaś stąd w gniewie,
czym cię widział na jawie czy w snach?

Zarys nocy w rannej mgle ginie
jakby pragnąc w zaułkach się skryć.
Tylko echo w kamiennej gęstwinie.

Pogłos niesie muzyki – czy krzyk?


Patra (GR)
20 październik 2000
(zmodyfikowano 10 luty 2012)




skaranie boskie

[P.A.R.]

modyfikacja to rzecz ciut sprośna
bowiem nie każdy umie jej sprostać
gdy jak kalendarz w latach się myli
zanim go cisza wezwie na tyły

[Miladora]

Wirujący seks greckich rytmów,

Coś wiem o tym.

Ale pomijając ten wirujący seks, to trochę niezręczny rytmowo wiersz Ci wyszedł, Skarańku.
Ja bym pobawiła się w dopracowanie, bo temat niezły.
Podoba mi się natomiast pointa.

Za te niegdysiejsze śniegi...

[Leon Gutner]

Leo przyjmuje bez zastrzeżeń takie nocne wirowanie

Serdeczności L.G.

[Ewa Włodek]

nastrój - owszem, owszem...Lubię takie...


I pozdrawiam ciepło...
Ewa