Czasami Jestem Wyspą

[jaguar]

ukojenie trwa krótko jak quickie w porze lunchu
później przychodzą klienci i opamiętanie

dopływają do mnie statki
nie bliżej niż na wyciągnięcie ręki
po mostach został zapach spalenizny pokruszył się pas startowy

patrzę na to z góry porośniętej palmettami
zanim pójdę do łóżka oddając gorąco
za obietnice - obsesje
ponadczasowy banał bez którego nie mogę się obejść
codziennie Boże Narodzenie i ja pod choinką

po wszystkim rodzą się zmartwienia
przykrywam je prześcieradłem jak nieboszczyka
upycham w makabryczne obrazy
modlę się żeby zniknęły anonimowe

gdy zasypiam ktoś patrzy na deszcz
wsiąka oczami w mokrą zieleń
i powoli owija giętkie pędy wokół palca
nie wie o łagodnej ścieżce na sam szczyt
nic o mnie nie wie

[tabakiera]

Podmiot liryczny łatwy do odgadnięcia.
Na moje oko trochę przegadany.
No i trochę miejscami dosłowny.
Jednak ma swoją moc.

https://www.youtube.com/watch?v=gWg7GJlqRXE

[witka]

https://www.youtube.com/watch?v=kM344h3kWb4

[Nula.Mychaan]

Bardzo mi się podoba, misterne frazowanie i mnie przekonałaś

[alchemik]

Rzeczywiście, odrobinę przegadany.
Ale bez tego przegadania nie byłby tak dobry i trafiający, zatrzymujący.
Coraz bardziej wymagamy od wierszy skrótowości.

Lenistwo czytelników?

W poezji nie ma przegadania, chyba, że błądzimy, pisząc.

Poezja rozwija się we wszystkie strony.
Skrótowy zachód, jak u Tabakierki,
albo barokowe rozkwitanie do światła na północy, jak u mnie, może i u Ciebie.
Traktuję te starania równoważnie.
Czytelnik jest panem poezji.
Poeta tylko twórcą.

[jaguar]

Witajcie kochani

tabakiera, myślę i myślę na temat tego co napisałaś, a mianowicie, że podmiot liryczny łatwy do odgadnięcia. A jajaj, zakładam maskę od jutra. Żartuję z tą maską, bo spodobało mi się to co napisałaś. Dzięki, że widzisz moc mimo wszystko, bardzo się cieszę i dziękuję, że wpadłaś poczytać.

Witka, teraz próbuję zsynchronizować piosenkę z Twojego linku z moim wierszem, tak po polsku. Dziękuję, że przeczytałeś.

Nula.Mychaan, cieszę się, że zwrociłaś uwagę na frazowanie w wierszu, bo już myślałam, że tylko przegadanie w nim króluje. Daje nadzieję. Miło mi bardzo. Dziękuję.

Alchemik, nawet nie wiesz jak się z Tobą zgadzam odnośnie tematu przegadanie w poezji, vs ADHD, szybkie życie, brak czasu, lenistwo czytelników, "skrótowe" umysły. Myślę o tym, bo wiele razy jestem kuszona, żeby zacząć bardziej kondensować, ale...Ty wiesz dlaczego tego nie robię. Wiesz, bo też lubisz malować słowem, nie tylko rzucać hasła i zostawiać z nimi czytelnika - co jest też super trudne. Ale ja lubię malarstwo. W poezji również. Tak, czytelnik zawsze jest Panem, poeta to taki ktoś z wyposażeniem lirycznym w widzeniu świata, który zawsze trafi piórem w siebie, ale czy w innych? - i o to chyba zabiegamy wszyscy, znaleźć takich odbiorców jakim sami jesteśmy. Dzięki za Twój wnikliwy ciekawy komentarz.

Dziękuję wszystkim czytającym, a komentującym szczególnie - pomagacie. Dobrego wieczoru

[eka]

No, udany wiersz. Temat często eksploatowany, a udało się nie powielać kalek. Klienci narzucają rolę podmiotu, a ostatnia zwrotka ją burzy.
Chyba pozbyłabym się przedostatniej, odstaje od następnej zbyt dużym kontrastem, przez co znosi się ich treść do braku wiarygodności, chociaż... być może można pogodzić oba stany: łagodną ścieżkę i makabryczne obrazy.

[abandon]

Barbórko, jak to w życiu, jedni lubią szybkie numerki, inni się rozgadywać:)
Tym razem nie widzę, że czegoś jest za dużo, takie Twoje pisanie/malowanie słowem, które mnie akurat się podoba.
Miłego:)