gorzka degrengolada

[4hc]

poeci! krytycy! mamo!
politycy! rodacy! kierowco taksówki nieznanego pochodzenia!
zaimku bezosobowy! zarażeni inwersją! chorzy na awersję zwaną marazmem, czasem, depresją!

nie mam wam nic do powiedzenia
więc słuchajcie!

w postępowaniu naszych ciał
naszych organizmów
naszego wspólnego organizmu społecznego
dopatruję się przesłania mogącego uleczyć świat
ze znieczulicy i pędu i z braku pędu i z pochylania się nad jedzeniem, że jest jedzeniem
nad kobietami, że są kobietami nad kobietami, że nie są kobietami
nad kobietami w akcie i kobietami w akcie przemocy i tak jak nad kobietami,
tak samo nad jedzeniem, bo analogicznym to jest mimo, że kobiety nie są jedzeniem i mężczyzna nim nie jest,
bo do mężczyzny też odnieść można z zaznaczeniem, że może mężczyzna jak i rzadziej kobieta być jedzeniem
co należy uzależnić od kręgu kulturowego, bo na ten przykład na niektórych wyspach
i tak już jest
w tym jest to uzdrowienie, żeby odpowiedzieć sobie na pytanie
weźmy się za ręce
spójrzmy głęboko w oczy sąsiadowi i odpowiedzmy tak
ale z głębi serca - tak
zjadłbym Cię gdybym musiał
albo nie, ale nie z pełną świadomością otaczających nas tak
i że jesteśmy potencjałem do pożarcia pierwszym

[Marcin Sztelak]

Apoteoza kanibala? Tylko nie jestem pewien czy ten ciąg jest wierszem, chyba mu bliżej do prozy poetyckiej. Zresztą nie ma to znaczenia, bo granica płynna. Chyba jednak za duży natłok w tekście, chociaż podoba mi się lekko surrealistyczny charakter.

Pozdrawiam.

[4hc]

raczej synteza teraźniejszości

[4hc]

przeczytałem to jako manifest na slamie - nauczę się tego na pamięć i będę wygłaszał w czarnej koszuli z koloratką