Jest jesienią

[mirek13]

Wydało mi się Szymek, że jak już konsekwentnie powtarzać zaimki "Ją" i "moim", to takie zakończenie byłoby ze wszech miar, słuszne.

[eka]

Zasnęła w moich ramionach,
jak ptak, czekając na zagrożenie. Chciałem ją
ochronić

jednak w moich dłoniach,
motała się jedynie w garść zmokniętych liści. Chciałem ją
oswoić

ale w moim łóżku
drżała tak, jak się boi zranione zwierzę. Chciałem ją
zatrzymać,

tylko, jak
można urealnić kogoś, kogo nigdy nie było, w tej co ja
przestrzeni.

w tej co ja faktycznie brzmi niezgrabnie, a Mirkowe "mojej" nawet wyszłoby na dobre treści

Sorry, ale tylko taka końcówka, z identyczną liczbą sylab, zapewnia niezaburzenie rytmu wiersza.
No i powstaje w finale dodatkowy most między nią i podmiotem (ją - ja).
Przecinek po tylko tworzy moment namysłu, daje czas na sformułowanie zasadniczego pytania, które przewraca wszystko o 360 stopni.

[Hardy]

Wiersz wolny, a spodobał mi się (wolę rymowane). Na duży plus.
Z jedną, małą uwagą, którą już wpisał mirek13.

[anastazja]

tylko, jak
można urealnić kogoś, kogo nigdy nie było, w tej co ja
przestrzeni.

Wart nominacji. Przyciąga emocje, do bólu, który tak lubię w wierszach. Piękny!

[Marcin Sztelak]

Emocjonalny, piękny liryk. Dopracowany perfekcyjnie.

Pozdrawiam.