Chabanina

[Marcin Sztelak]

Specjaliści od robienia cudów
stoją w kolejce. Do jatki.
Dania mięsne i śmierć
dla wegetarian.

Chociaż sałatka jak najbardziej,
z kiszonym ogórkiem. Na zakąskę
– po ciężkim dniu trzeba spożyć.

Odpowiednią dawkę,
choćby owoców z drzewa wiedzy
niekoniecznej. Bełkotliwej, do zapomnienia
wraz z brzaskiem.

Wrzeszczącym obelgi w nadmiernie
rozszerzone źrenice.
Ale ból przemija, pozostają tylko
wszystkie wiersze.

Napisane prozą i wprost przeciwnie.

[witka]

jednak strawą człek żyje

[point of view]

O czym jest ten wiersz?

[Nula.Mychaan]

Ból codzienności. Ach życie nie rozpieszcza.
Bardzo obrazowy wiersz