black beauty

[Alga]

taka dziwna noc
taki ostry chłód
uciekanie

warte było zło
zawstydzonych nut
niech nastanie

słuchaj wiatru snu
rozprosz kurzu woń
niepowszednią

kiedy szepnie idź
ty przed siebie krocz
dalej w ciemność

już jest czas na strach
żałowanie dni
niewysnutych

lecz popycha cię
ten kościsty chłód
z serc wyzuty

niemo spojrzeć wstecz
zrobić plan na dna
zamieszkanie

udomowić ból
dać czasowi czas
na czekanie

[EdwardSkwarcan]

Mnie się podoba
Krótki wers jest trudny.

[abandon]

Ciekawy wiersz, mnie też się podoba:)

[Leon Gutner]

Jedna z ulubionych form zaadoptowana w jednym z ulubionych tematów Leona .
Czytanie tego wiersza to czysta przyjemność dla Leona .
To trudna sztuka nadać sens tak krótkim wersom .
W tym wypadku to bardzo udana sztuka .

Z przyjemnością L.G.

[Alga]

EdwardSkwarcan, abandon - dziękuję za pozytywny odbiór.

Jedna z ulubionych form zaadoptowana w jednym z ulubionych tematów Leona .
Czytanie tego wiersza to czysta przyjemność dla Leona .
To trudna sztuka nadać sens tak krótkim wersom .
W tym wypadku to bardzo udana sztuka .

Leon pewnie wie, że sprawił mi swoja opinią sporą radość.

Dziękuję Wam za czytanie i ślady wrażeń.

Pozdrawiam,

Alga

[zwrotnikryby]

Szczęść Boże.
Ładny wierszyk. Taki prosty i bardzo marszowy. W sam raz można go recytować podczas szybkiego kroku pielgrzymkowego lub marszu.
Niech nastanie czyli niech przyjdzie w dniach ostatecznych Pan Nasz Jezus Chrystus
Słuchaj wiatru, rozprosz kurzu woń czyli zaciekawiaj się wszystkim, bo to dzieło Boże.
Udomowić ból tak, tak. Trzeba zaakceptować ból i cierpienie w sensie ofiary złożonej przez Jezusa. Pokazał to też nasz papież święty Jan Paweł II, gdy umierał.
Zostań w Bogu.

[Jasher]

Ciekawy. Co prawda czytam bez trzeciej, ale coś jest w tym wierszu, co przyciąga. Pozdrawiam