nie dodawaj mu znaczenia

[biegnąca po fali]

tamtej nocy była tylko ciałem
które zdradza żeby czuć

grzeszyła zostając
i grzechem byłoby wyjść
gdy już wymodliło się lato

stłoczone na kilku metrach
z powietrzem rozedrganym wilgocią
która osiadała na szybach
odcinając od moralności
narzucanej przez tłum który patrzy

dziś waży każde słowo gest
i ciągle chowa się za szkłami
choć słońca jak na lekarstwo
a śnieg jeszcze nie spadł
i bieli się tylko kartka
niezapisana bo wstyd

ktoś mógłby przecież przeczytać

o tym że światło epizodycznie
porzuca kształty
traci szczelność i po ścianie
nieregularną plamą zsuwa się ku podłodze

wtedy łatwo je spłoszyć

dlatego coraz ciszej stawia stopy
coraz płyciej oddycha przez sen
słyszy jak wraca i odchodzi

tym samym szlakiem tempem
od którego spłowiał by nawet dotyk

[witka]

Śliczny liryk. Wiersz.
Bardzo - jak dla mnie.
Najprostrzy język - ukłonem w stronę każdego czytelnika.
Konsekwentnie poprowadzony.
Coś ciekawego do nauki.

Epizodycznie bym zmienił na w tym epizodzie .

[Nula.Mychaan]

o tym że światło epizodycznie
porzuca kształty
traci szczelność i po ścianie
nieregularną plamą zsuwa się ku podłodze

Ależ to ładne.
Ogólnie wiersz mi się bardzo podoba

[zwrotnikryby]

Szczęść Boże.
Wierszyk bardzo miły. A jaki ważny duchowo.
Była tylko ciałem. Tak. Jezus ciałem był tutaj a duchem już przy Ojcu swym. Ludzie go zgładzili ale musiało wypełnić się proroctwo. To dobrze, że w pierwszej zwrotce o tym mowa.
Grzeszyła ale Pan rozgrzeszył. Każdego rozgrzesza, który szczerze żałuje i wyznaje winy.
Ciągle chowa się za szkłami czyli człowiek unikający Prawdy. Zasłaniający się wszystkim. Iluzjami a Bóg tak blisko.
Spłowiał dotyk. Dotyk miłości Jezusa nigdy nie płowieje. Tutaj widzę mowę o tym ludzkim dotyku.
Niech Bóg ma Cię nadal w swojej opiece. Zostań w Bogu.

[Lucile]

Śliczny liryk. Wiersz.
Bardzo - jak dla mnie.
Najprostrzy język - ukłonem w stronę każdego czytelnika.
Konsekwentnie poprowadzony.
Coś ciekawego do nauki.

Prawda, bardzo mi się podoba.
Prosto, a tak delikatnie, to sztuka nie lada
Poczytałam z przyjemnością.

Pozdrawiam
Lu

[biegnąca po fali]

witka - sprawiłeś mi tym komentarzem ogromną przyjemność:) Dziękuję.

PS
Prosty autor, to i wiersz prosty. Nigdy nie silę się na oryginalność.
Piszę jak myślę i czuję.



Nulo - cieszę się, że znalazłaś coś dla siebie.
Dziękuję:)


Bardzo mi miło, Lucile. Dziękuję:)


zwrotnikuryby - dziękuję za ciekawą interpretację. Wprawdzie odbiega ona od zamysłu autorki,
ale to czytelnik ma ostatnie słowo. Pozdrawiam:)

[AS...]

pięknie

msz siódmy wers do przeredagowania;
dwa narzędniki obok siebie to ciężka artyleria;
sugerowałbym tak:
z powietrzem rozedrganym wilgocią
(co ładnie koresponduje z poprzednim i następnym wersem);

[Ania Ostrowska]

dziś waży każde słowo gest
i ciągle chowa się za szkłami
choć słońca jak na lekarstwo
a śnieg jeszcze nie spadł
i bieli się tylko kartka
niezapisana bo wstyd

nic nie poradzę, biegnąca po fali, że Twoje wiersze, które dotychczas czytałam, w większości są dla mnie jakby za długie, ale zawsze znajduję w nich jakiś fragment, który mnie ujmuje i wokół którego snują mi się trochę inne historie niż opowiedziane przez Ciebie. Nie inaczej było i przy spotkaniu z tym wierszem. Zacytowany fragment z minimalnym dodatkiem, może tylko odpowiednio mocnym tytułem mógłby być, moim zdaniem, samodzielną całością. Pozdrawiam Cię serdecznie

[biegnąca po fali]

Dziękuję, ASie. Poprawiłam

Aniu - nie szkodzi. Widocznie mamy inne oczekiwania/upodobania itp.
Ja... znacznie lepiej czuję się w tych dłuższych formach. I takie też formy
jakoś bardziej cenię u innych.


Pozdrawiam.

[WHITE RAVEN]

Wiersz ma swoje przesłanie ...