Audycja dla niesłyszących

[point of view]

słuchamy telewizji
patrzymy na radio
namaszczamy uszy
zgodnie z zapotrzebowaniem
starym sposobem
zazdrością płoną ofiarne oczy

w instynkcie stadnym
używamy szkieł z butelek kontaktowych
wykupujemy od pokus chwilowe zbawienia
lecz coraz więcej pokornych
cierpi z powodu otwierania ust

przewijamy bezsenne szpule
przez porzucenie
noce nikną w niebieskiej poświacie

ostatni karaluch zmieszany z bielą ściany
snem na bezdechu skleja nam twarz

rano wodą z odrobiną świętego chloru
rytualnie obmywamy wstyd
masujemy korony i dziąsła

w tej samej wodzie Piłat
rozpuścił słowo
i
nic się nie stało

[WHITE RAVEN]

w tej samej wodzie Piłat
rozpuścił słowo

Biedny Piłat tak go wrobili ...

[eka]

wsytem

Chyba wstydem, Point?
Rzadko udają się wiersze, gdzie przemawia podmiot zbiorowy.
Ten mam wrażenie, że był pisany szybko, jakby gonił myśl, cóż... zapewne jestem ta niesłysząca:)
Początek interesujący przez patrzenie na radio i namaszczanie uszów, ale przeskok do ofiarnych ócz płonących zazdrością - nic mi nie mówi. Przed słuchaczami tv te zazdrosne oczy? Czy te oglądające radio?

2. strofa. Zupełnie nie wiem, co stwierdza w powiązaniu z pierwszą. Jak dla mnie brak spójności międzyzwrotkowej.
Czytam, że w ludzkim stadzie się pije. No fakt. W tym wersie nikły ślad do pierwszej cząstki: butelki kontaktowe (soczewki - ofiarne oczy) w metaforze.
Tutaj peel się wyłamuje spod wspólnej dla zbiorowości cierpienia z powodu otwierania ust, bo? Nie jest pokorny? Bo wykupił chwilowe zbawienie od pokus?
Znaczy tego picia?

3. Bezsenne szpule - no ciekawa metafora, ale przez porzucenie? Czyli przewijamy - nie przewijając? Ale może tylko noce porzucamy (nikną), bo patrzymy w ekran telewizora? Zaraz, zaraz... w pierwszej cząstce padała informacja, że my słuchamy telewizji, a patrzymy na radio.
Radio w niebieskiej poświacie?

4. Karaluch, który żyje, bo nie patrzy na radio i nie słucha telewizji, napawa nas wstydem. No jakiś konkret:)

5. Znowu pojawia się wstyd jako dominujące uczucie, kiedy zachlorowaną wodą masujemy korony i dziąsła i ten wstyd.

6.Za czasów Piłata święty chlor był dodawany do wody hipokryzji?

Zapewne metafora z chlorem jest znacząca, ale jej nie potrafię rozłupać, aby z wstydem, środkami masowego przekazu, karaluchem (który nas przeżyje) i Piłatem powiązać.

Najbardziej podoba mi się rozpuszczanie słowa w wodzie.
Choć niebezpiecznie styka się z znanym powiedzonkiem: nie lej wody:)

A językowo od pierwszych trzech wersów królują końcówki: -amy i -emy.
No to tyle, Tomaszu.
Istnieje uzasadniona opcja, że nie zrozumiałam po całości próby przekazu zniewolenia się, ale chciałabym wtedy poznać autokomentarz, coby rozwiał moje pytania.
Pozdrawiam:)

[biegnąca po fali]

ostatni karaluch zmieszany z bielą ściany
wstydem skleja nam twarz

rano wodą z odrobiną świętego chloru
cyklicznie obmywamy rytualnie wstyd
masujemy korony i dziąsła

w tej samej wodzie Piłat
rozpuścił słowo
i
nic się nie stało

Tyle sobie wybrałam z Twojego wiersza. I to jest świetne. Początkowe strofy są jakby...
poszukiwaniem pomysłu na wiersz. Udanym, co widać powyżej:)


Jeszcze jedno: cyklicznie i rytualnie. Dwa określenia w jednym wersie. Zgrzyta.
Myślę, że z "cyklicznie" spokojnie można zrezygnować. Bez szkody dla wiersza.

"rytualnie obmywamy wstyd"

[eka]

I to jest świetne.

A dlaczego, Ewo?

[Henryk VIII]

Wiersz jest bardzo przekorny. Ilu nas jest niesłyszącymi? Większość...? Czy rzeczywiście???
H8

[point of view]

Zwłaszcza Tobie Ewo i Nulli.
dziękuję za komentarze (część uwzględniłem po namyśle i głosowaniu Myślę, że teraz jest bliżej do emocji, które chciałem sprzedać. Ogólnie bardzo, (bo nigdy nie opisuję co autor miał na myśli) wiersz o hodowli dojnych ogłupionych stad ... celach życiowych, samoświadomości i mechanizmach maskujących... , a ze świętości oprócz poświaty telewizora został chlor tylko... wybielający, niektórzy uważają że także dusze.

[tetu]

Point w 1st b bardzo czasownikowo. Mi się to nie podoba, zwłaszcza że można pomyśleć choćby o imiesłowie, byłoby ciekawiej.
W drugiej , używamy, wykupujemy - dalej, przewijamy, obmywamy, to samo.

w instynkcie stadnym
używając* szkieł z butelek kontaktowych
wykupujemy od pokus chwilowe zbawienia.

W wielu miejscach można zastosować imiesłów, a Ty stosujesz tą samą formę czasownika.

Resztę rozbroiła Eka, też mam problem ze spójnoscią międzyzwrotkową. Uważam wiersz za przegadany i nie do końca zrozumiały.