klatka

[Ania Ostrowska]

Przegapiłabym Twój wiersz, gdyby nie polecenie Lucile na stronie głównej, więc Obu Wam za to spotkanie dziękuję
Bardzo ciekawe doświadczenie, bo czytając kolejne wersy po raz pierwszy, nie mogłam pozbyć się uczucia, że za gęsto od określeń, że na każdym kroku jest przymiotnik. Dopiero potem zrozumiałam, że to było potrzebne i że stosunkowo prostymi środkami osiągnęłaś wiarygodny przekaz - a przy tak przewertowanym na wszystkie strony temacie, to naprawdę sztuka do pozazdroszczenia. Kiedy czytałam drugi i trzeci raz, podziw rósł. Brawo.

[Nula.Mychaan]

Wow Aniu bardzo dziękuję, to naprawdę miło, gdy przekaz trafia


Nie zauważyłam, że Lu poleciła mój wiersz, dzisiaj nie zwróciłam uwagi na polecane, a to takie miłe
Dziękuję Ci Lu

[Tomasz Gil]

No i tu jest feler. Nie mogę widzieć tekstu, komentując go. Oczywiście, że jedenastozgłoskowiec. Co do rytmiczności, to mi się lepiej czytało gdzieś na początku z jedną sylabą więcej, muszę stąd wyjść i sprawdzić, napiszę gdzie.
Pozdrawiam.

[Tomasz Gil]

Nula, czasem czytam wiersze na głos. Gdzieś na początku czytałem niedokładnie, "dokładała" mi się jedna sylaba. Nie napiszę Ci gdzie, bo nie mam - pisząc odpowiedź - wglądu w tekst. I oczywiście jedenastozgłoskowiec, coś mi się z tymtym popo.

[Tomasz Gil]

nie chodź w to miejsce bo już nie powrócisz
obleśne łapy skleją twoje włosy

O, jakoś tak mi się czytało:
nie chodź w to miejsce bo już nie powrócisz
obleśne łapy skleją twe włosy.
Policzyłem. W Twojej wersji w tym wersie jest "twoje włosy" i ma dwanaście sylab. Dlatego czytało mi się "twe".
Trochę niepewnie poruszam się po portalu, a interfejs inny, niż gdzie indziej.

[Lucile]

Nulko,
wprawdzie nie komentowałam (na piśmie) Twojego wiersza, ale wielokrotnie do niego wracałam i uznałam, że nie powinien szybko „zejść z portalowej sceny”.

Pozdrawiam
Lu

[Henryk VIII]

Mocny tekst, gratuluję. Rzeczywiście, życie serwuje słabym takie bezpowroty. To, co w danym momencie zdaje się ucieczką, okazuje się żelazną klatką. To wiersz- ostrzeżenie. Bardzo aktualny...

[Nula.Mychaan]

Bardzo dziękuję Tomaszu. Lu i Henryku

[WHITE RAVEN]

Tak to już jest ...gratuluję

[lczerwosz]

Podoba mi się, aczkolwiek bym już poszedł za ciosem i ustabilizował rytm, mocniej wystylizował na modlitwę, czy litanię. Są dwie linijki w kursywie, a może by można cztery, czyli po każdej zwrotce, takie płynące wprost z duszy, jakby poza narracją wiersza. Powstaje jakby dialog, polemika jednostki z mądrym ale belfrowatym "narratorem".