Emi-grant

[tetu]

chciałbym cię zmieścić w wierszu
tym o głodzie i paru szaleństwach
tylko tak mogę poczuć że jeszcze jesteś

prawdziwa miłość ściele się pod powieką
jak sen szeroko otwarty w którym noc
pełna niedopowiedzeń płodzi gwiazdy

przenikają przez wszystkie włókna Emi
by chłodnym świtem zaznaczyć obcość
w czerwonych oczach

bezimienność ulic wciąż rozbija się o grant
i zima taka gęsta dlatego trudno
upiec chleb ogrzać ważne słowa

z miłości umieramy powoli
więc nim zadrży pióro w mojej dłoni
chciałbym nas zmieścić w sobie

od nowa pojąć

[Marcin Sztelak]

Piękny liryk, z bardzo dobrą, wzruszającą puentą. Faktycznie z miłości umieramy powoli, chociaż może to miłość powoli umiera...

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Jestem pod wrażeniem, tetu.
Brawo!

[Nula.Mychaan]

Tetuś, przepiękny liryk od intrygującego tytułu po powalającą puentę

[tetu]

Marcinie, biegnąca, Nulka, dziękuję

[Nula.Mychaan]

Oj Tetuś, dzisiaj jeszcze bardziej mi się podoba

[eka]

ciebie chciałbym (...) zmieścić w wierszu
tym o głodzie i paru szaleństwach
tylko tak mogę poczuć że (...) jesteś
(...)
przez sen szeroko otwarty
przenikają (...) wszystkie włókna Emi
by chłodnym świtem zaznaczyć obcość
w czerwonych oczach

bezimienność ulic wciąż rozbija się o grant
i zima taka gęsta dlatego trudno
upiec chleb ogrzać (...) słowa

(...)
(...) zanim zadrży pióro w (...) dłoni
chciałbym nas zmieścić
w sobie pojąć od nowa

_________
Zagadka, czemu tak?
Ale oczywiście rozszyfrowanie można sobie darować:)
Pozdrawiam serdecznie, Tetu.

Aha, czy dwie osoby pisały ten wiersz?
To zagadka dla mnie:)

[tetu]

Nulka dzięki za ponowny wgląd

Eko rzeczywiście zagadka
ale czemu miałabym darować spróbuję się nad tym zastanowić, choć póki co nie mam pojęcia.
Dwie osoby mówisz?

Wiesz Eko myślę że za moją zagadką kryje się Twoja i odwrotnie:)
Dzięki za wgląd

[4hc]

no ładnie, umiesz pisać. nie mój gust, mdłe to . pozdrawiam

[abandon]

Dla mnie ślicznie lirycznie, ale zależy co kto szuka