kaprys

[witka]

czekam wyletniony jak ktoś nie z listy wyjść
od racji na obie strony kromki chleba

wygórowanych niczym bałabuchy matki w pamięci
albo piersi przez nieprzemijający zaczyn pożądania

przywiązany do drzewka psiak
nie pozbywa się wyrodnego życia

w zaklęciach pośladowe
zagniatane kruche oblepia oczy

[Marcin Sztelak]

Uletniam się – świetne. Kurde bałabuchów chyba nigdy nie jadłem... Ciekawa mniatura.

Pozdrawiam.

[eka]

uletniam się na liście wyjść
z racji na obie strony kromki

górowania bałabuchów
niebieskich migdałów

przywiązanych do drzewa
niczym psiak

Bardzo sympatyczna mini. Gdyby tak można było.
Cóż, kaprysy mieć nie zaszkodzi. Tym bardziej, że niebieskie migdały wciąż przywiązane do drzewa, no trzeba psiaka uwolnić. Cierpi.

[witka]

Uszlachetnia jak tombak.