Jeszcze nie, już tak.

[Gloinnen]

Jeszcze nie, już tak.



Introitus

Powrót; gniazdo czeka
w zakamarku przybrzeżnej
skały, nienaruszone. Zakryte przed
oczami, jak miłosne znamię, wtapia się w biel;
pomieści nas dwoje i wszystkie fale, morskie, radiowe;
kilka kamyków odłupanych dziobem spada w morze. Ucichnę.



Interludium

Zatokę wypełnia płynny cień; ciemnieje i błękitnieje
na przemian. Powrót. Na plaży pusta blaszana puszka
wypełnia się deszczówką. Nawet księżyc ma smak soli,
przyjmuję na długo, mięśnie rozgrzewa piasek,
przesypujesz nieśpiesznie przez oddechy; dobrze mi teraz,
dobrze mi tak, przełamana na pół tajemnica; głęboko
mówię.



Coda

Ruch wznoszący, jakby możliwe było latanie pod ziemią,
rozdarcie piasku nieopierzonymi łokciami. Powrót. Czekałeś,
coraz krótsze odcinki czasu, połamane patyki
pod stopami, lekko; wczoraj zarosło, niczym
rozpadlina muru. Jutro odpływa
w cieśniny, barwy. Obmywają spękane
ręce do ostatniej kołysanki.


____________________
Glo.

[miniawka]

Witaj,
nie umiałem dyskursywnie, więc tak:

"nasycona morską solą i miłością
czekasz na błysk nadszczęścia
błysk się pojawi o czwartej nad ranem
lecz będzie to tylko ziemia jałowa
itaka jest prawda przez sen objawiona
pośrodku gładkich skór wiatru i morza"

Nie wiem, czy tak, czy nietak.

[Gloinnen]

Miniawko,

Pośrodku gładkich skór wiatru i morza
odzyskała ciszę; schronienie między czasem
przeszłym a przyszłym. Tym razem on czekał,
układając kamienie na plaży, nie pytając
o nic; powrót jak przypływ, na przemian
noc i dzień w obiektywie. Znalazła wreszcie
przesmyk; bez sieci i głębin.

Już nie są połówkami.

____________________
Dziękuję.


Glo.

[miniawka]

Glo,
zerknij do grafiki. Przepraszam za jakość.
Adam

[Gloinnen]

Zerknęłam.

Dziękuję

[P.A.R.]

Ty na pewno jesteś z tego świata ...
bo wersy wydają się być ...

czupryną po biel

[skaranie boskie]

Bardzo mi się spodobał ten wiersz.
Zdecydowanie odstaje od dotychczasowych.
Mam wrażenie, że peelka wróciła z dalekiej podróży i spotkało ją miłe zaskoczenie.
Czekał...

Może to jakiś walentynkowy omen?
A może ktoś kogoś kocha?
Wiersz daje do myślenia, a to chyba jedna z podstawowych zalet wiersza właśnie.
Dobry jest!

[e_14scie]

świetny wiersz
czytałam go już rano, jak widać wróciłam.

[anastazja]

Cudownie potrafisz zmieniać nastroje w wierszach. Ten bije pozytywem.

[ble]

Pięknie napisałaś. Wczytuję się w słowa, w atmosferę, w to, co między slowami. Niejasne dla mnie 'przyjmuję na długo'. Przyjmuję na długo sól? Jeśli tak, myślnik by się przydał. Ale teraz myślniki zdaje się nie w modzie

Naprawdę ładnie poprowadzony wiersz - pozdrawiam