kolęda

[Miladora]

w grudniowy wieczór spływa mrok
lampiony chwieją się w gałęziach
z dala dochodzi cicha noc
jedna jedyna w roku – święta
kiedy ku dłoni zmierza dłoń
by się zjednoczyć poprzez chwilę
wdzięczności za ten wspólny krąg
tradycję wino i posiłek

a z tyłu cały szereg lat
i ludzie którzy już odeszli
choć wciąż pozostał po nich ślad
w tej wigilijnej prostej pieśni
i ciągle mamy u nich dług
za podzielenie się dziedzictwem
jakie nam dano żeby cud
nadal się spełniał przy kołysce

grudniowy wieczór – raz na rok
wraca świadomość że przed nami
był już na pewno taki ktoś
kto dzielił rybę chleb i pamięć
i – jak my teraz – patrzył wstecz
na bliskich których dawno nie ma
pragnąc by kiedyś jego też
wspomniano w chwili narodzenia



Kochani - Wszystkiego Najlepszego z okazji Świąt Bożego Narodzenia.

[Leon Gutner]

Alleluja za taki wiersz i wesołych świąt Mil

Z uszanowaniem L.G.

[tetu]

Przepiękny wiersz Miladoro. Jestem zachwycona. Niesamowity klimat.
Wszystkiego dobrego.

[Miladora]

wesołych świąt Mil

Wszystkiego dobrego.

Dziękuję bardzo, Leonku i Tetu.

Wzajemnie wszystkiego najlepszego.
Serdeczności.

[Nula.Mychaan]

Bardzo piękny

[Gajka]

Miladorko - piękny wiersz, aż łza się w oku kręci

[skaranie boskie]

Warsztatowo ok.
Pięknie? Pewnie tak, choć mnie to piękno nie przekonuje, bo klimaty nie moje.
Miałem pominąć milczeniem, ale ostatnia zwrotka zmusiła mnie do zabrania głosu.
Zawarłaś w niej pewne przekłamanie, choć zapewne wynikłe z nieświadomości.

przed nami
był już na pewno taki ktoś
kto dzielił rybę chleb i pamięć
i – jak my teraz – patrzył wstecz
na bliskich których dawno nie ma

To nieprawda!
Ten ktoś nie patrzył wstecz, zwłaszcza na bliskich, których dawno nie ma. On wręcz odradzał takie patrzenie, mówiąc: Zostawcie umarłym grzebanie swoich zmarłych. (Łk 9; 59-60; wg Biblii Tysiąclecia)
Z takich drobnych przekłamań składa się wiara maluczkich w coś, czego nigdy nie było, nie ma i nie będzie. Nie powinniśmy brać udziału w tych przekłamaniach.
Nie ujmuje to klasy wierszowi, przyznaję.

[Miladora]

Bardzo dziękuję, Nulo i Gajko.

Zawarłaś w niej pewne przekłamanie,

Bo źle zrozumiałeś te wersy, Skarańku.
One nie mówią o Jezusie - mówią o kimś, kto żył przed nami i w podobny sposób celebrował wieczór wigilijny.
Można go nie znać, bo jak daleko sięga pamięć rodziny, ile lat wstecz? Ale taki ktoś był niewątpliwie. I dobrze jest go wspomnieć, nawet nie znając jego imienia, bo przecież był liściem tego samego drzewa.

Dziękuję serdecznie i wszystkiego dobrego w nowym roku.
Cieszę się, że portal znowu działa.

[skaranie boskie]

był liściem tego samego drzewa.

Był obcym szczepem na naszym, słowiańskim drzewie. Poczytaj "Napisy na Słońcu", to zrozumiesz.

To tak na marginesie, bo wcześniej czepiłem się szczegółów z punktu widzenia czytelnika - ewentualnego wyznawcy niemieckiego szalbierstwa.

[Miladora]

Był obcym szczepem na naszym, słowiańskim drzewie.

Nadal się nie rozumiemy, Skarańku.
Każda rodzina ma swoje drzewo genealogiczne, chociaż większość ludzi nie zna imion swoich przodków. A jednak, mimo anonimowości, można mieć prawie zupełną pewność, że podzielali tę samą wiarę i tradycję. Nie podzielam tej wiary, niestety, ale szanuję tradycję, bo ona nierozłącznie wiąże się z pamięcią.
A pamięć jest tym, co należy się każdemu człowiekowi. Dlatego dobrze jest wspomnieć, chociaż raz w roku, tych, którym zawdzięcza się własne istnienie.
Bo oni prawdopodobnie robili to samo.
Mam to szczęście, że znam dzieje rodziny, imiona i nazwiska, do 250 lat wstecz. Co było wcześniej - nie wiadomo, ponieważ mój przodek uciekł z Wołynia i wątpię, czy udałoby się odszukać jakiekolwiek dokumenty. Ale miał rodziców, dziadków, pradziadków i to były liście tego samego drzewa.
Więc może warto przez chwilę zadumać się, kim byli, i poświęcić im choć jedną dobrą myśl przy tradycyjnej wspólnej kolacji wigilijnej.
I o to właśnie chodziło w tej zwrotce.

Serdeczności.