kardiogramy I

[WHITE RAVEN]

był jeden jedyny
nie jawny
beztroski
nazywał nię Nuhu
duch pewnej wioski

rządził mądrze lecz samotnie
wybudował amfiteatr ciszy
okiełznał deszcze parasolem słowa
sprowadził na żar mokre bose stopy

a kiedy martwą opuścił powiekę
zatrzymał łzy i wysuszył rzekę

[teo]

Ciekawy wiersz. Jednak nagromadzenie metafor w drugiej strofie zagęszcza treść i ciężej jest płynnie przebrnąć przez ten fragment. Nie mówię, że musisz coś zmieniać, ale do przemyślenia
Jest coś ujmującego w treści wiersza. Aż chce się dowiedzieć czegoś więcej o "źródłach" i Nuhu. I ładne, liryczne zakończenie.

Pozdrawiam
teo