Śnieżyca

Wiadomość

#1 Post autor: **skaranie boskie** » 04 lut 2018, 19:02

Śnieżyca

Biało się stało za oknami
i płatki wokół tańczą w koło.
Już smutny smutek przestał łzawić,
zmrożony mrozem na wesoło.

Biało się stało po horyzont,
w pierzynę z pierza świat się wtulił -
wieją zawieje, chłodem gryzą,
na saniach polem sunie kulig.

Radosna radość raźno kroczy,
gotowa biegiem na dwór wybiec -
śniegowy bałwan mruży oczy,
mróz go w czerwony nochal szczypie.

Biało się stało za oknami,
śniegiem owiana śnieżna postać
spać się wybiera razem z nami -
czernią dzień żegna czarna nocka.

Attelsdorf (DE)
4 grudzień 2018

skaranie boskie

#2 Post autor: **Gorgiasz** » 05 lut 2018, 16:26

Radosna radość raźno kroczy,
biegiem by rada na śnieg wybiec -

Hm.
Ktoś kiedyś powiedział, że dla dzieci należy pisać prawie tak jak dla dorosłych - tylko lepiej.

i płatki wokół tańczą w koło.

"w koło" nie jest błędem (koło w sensie okręgu), ale wydaje się jakby było - gdyż intuicyjnie czy podświadomie rozumiemy raczej, że tańczą wokół (wszędzie za oknami), dlatego napisałbym łącznie "wkoło".

#3 Post autor: **lczerwosz** » 06 lut 2018, 22:29

skaranie boskie pisze: ↑
04 lut 2018, 19:02
smutny smutek
w pierzynę z pierza
Radosna radość
...

Ale w tym szaleństwie jest metoda, zamysł, nie przypadek.

#4 Post autor: **skaranie boskie** » 06 lut 2018, 22:36

Macie rację obaj.
I jest metoda i chochlik.
Myślę, że to on zwrócił uwagę Gorgiasza. Zaraz usunę jedną radę. Radość naturalnie zostaje. Ta radosna.
Dziękuję za uważne podejście.

tabakiera · #5 Post autor: **tabakiera** » 09 lut 2018, 22:20

Chyba jestem dzieckiem, bo wiersz jakby dla mnie pisany.
Dziecko raczej nie ogarnie pierwszej strofy, ale można mu wytłumaczyć.
Smutny smutek i radosna radość wzmacniają przekaz.
Bardzo obrazowy, czarujący i emocjonalny wiersz, z ciekawą klamrą.
W ostatniej strofie piękna gra czerni i bieli, zatoczone koło.
No i rytmicznie po tym śniegu można zjechać wprost w objęcia Morfeusza, czyli nocki.

#6 Post autor: **skaranie boskie** » 14 lut 2018, 20:55

A toś mnie, mile zaskoczyła, Tabakiero, tą recenzją. Dzięki.

Alicja Jonasz · #7 Post autor: **Alicja Jonasz** » 14 lut 2018, 21:01

U mnie śnieg prószy. Jest tak jak w Twoim wierszu... klimatycznie

#8 Post autor: **skaranie boskie** » 17 lut 2018, 19:28

Dziękuję, Alicjo, że zajrzałaś.
Zerknąłem dziś na wiersz, żeby sprawdzić, czy aby nie wymaga jakichś poprawek i zauważyłem, że nadaje się na dyktando, albo do ćwiczenia dykcji.

Alicja Jonasz · #9 Post autor: **Alicja Jonasz** » 17 lut 2018, 20:22

zajrzałam od razu, gdy go umieściłeś; masz rację - drzemią w nim ogromne możliwości; dyktando na pewno bym oblała, ale z dykcją kto wie