Teoria bez strun

Wiadomość

Marcin Sztelak · #1 Post autor: **Marcin Sztelak** » 08 lut 2018, 16:40

Logika słowa i braki
w materii. Wciąż uzupełniane,
jednak w stopniu niedostatecznym.

Tyle żeby przetrwać pod podszewką
zdania. Z cicha szeleszcząc
wiersze.

Które, w sprzyjających warunkach,
zdają się poezją.
Szczególnie kiedy niewymawiane
żadną frazą.

A puenta i tak przypływa sama, jak zawsze
niechciana.

witka · #2 Post autor: **witka** » 08 lut 2018, 16:49

Tobie to się udaje
przetrwać pod podszewką zdania
w wielu alotropowych odmianach c.b.d.o z puenty,

AS... · #3 Post autor: **AS...** » 08 lut 2018, 17:33

bardzo lubię zacnego Marcina w takim wydaniu;
znakomity tytuł;
jak mawial mój Mistrz: touche

marta zoja · #4 Post autor: **marta zoja** » 12 lut 2018, 13:09

Marcinie, może Twoje wiersze, stygmatyzują. Dlatego wydają się, tak do bólu, wypowiedziane wprost, naprzeciw prawdzie. Wystarczy przeczytać jeden, by dać natchnienie innym. Pozdrawiam mz

Nula.Mychaan · #5 Post autor: **Nula.Mychaan** » 13 lut 2018, 21:28

Absolutnie piękny

biegnąca po fali · #6 Post autor: **biegnąca po fali** » 13 lut 2018, 22:54

Z Twoją poezją bardzo rzadko mi nie po drodze.
Bardzo dobry wiersz, Marcinie. No i ten tytuł...

#7 Post autor: **eka** » 14 lut 2018, 9:45

Marcin Sztelak pisze: ↑
08 lut 2018, 16:40
Logika słowa i braki
w materii. Wciąż uzupełniane,
jednak w stopniu niedostatecznym.

Tyle żeby przetrwać pod podszewką
zdania.

To w punkt najwyższy.
I jest coś na rzeczy w poincie. Narzucają się końce.