nie lubię pożegnań

[tetu]

po przecinku powinno być coś jeszcze
przynajmniej wiatr smagający skórę lub żar
słów które zostaną na języku zanim wrócisz

stworzę nowy smak bez początku i końca
żebyś mógł wejść w sam środek poczuć jak
pęcznieję a wtedy wilgoć spłynie kącikami ust

do wewnątrz i otrzemy się o kolejny ląd
teraz rozważam sens niedopowiedzeń odpływają
a mnie budzi ze snu świat

taki pusty inny

[Marcin Sztelak]

Erotycznie, a zarazem sentymentalnie. Mam zastrzeżenia, co do puenty, moim zdaniem wystarczyłoby pusty. I jeszce jedno odpływają wrzuciłbym wers niżej.
Tak czy inaczej bardzo dobry wiersz.

Pozdrawiam.

[witka]

PIękny, kobiecy.
Zaryzykowałbym bez ostatniego wersu.

a mój świat nie śpi do południa

mój ryzyk fizyk

Czasem lepiej wymagać od czytelnika.

Kuźwa. Marcin jednocześnie wklejaliśmy komentaże.

[tetu]

Tak panowie, wiem i padały już takie sugestie. Zdaję sobie sprawę jak wyglądają obok siebie dwie te same części mowy i mocno się tutaj wahałam, ale jednak postanowiłam zostawić, bo tak jakoś mi pusto bez jednego, takie to niedoakcentowane było;) niech poleży, zobaczy się, dzięki za odwiedziny.

[marta zoja]

Witaj Tetu, nie lubisz pożegnań, jednak rozsmakowujesz się w słowach i gestach. Myślę, że masz nadzieję na powroty dlatego, tak delikatnie drążysz skałę przyszłości. Właśnie się zastanawiałam, o umiejętności pisania
i poszukiwania pozytywnych aspektów życia,Twój wiersz taki jest. Pozdrawiam i dziękuję za dawkę łagodności
marta zoja

[Alek Osiński]

teraz rozważam sens niedopowiedzeń odpływają
a mnie budzi ze snu świat

taki pusty inny

Wiersz dobry, ale końcówka
wydaje mi się odstawać.

Wolałbym inny zapis - np. - "a mnie budzi ze snu obcy świat"
czy coś w ten deseń.

Pozdrawiam

[eka]

Prośba o mocną relację, nawet w chwili etapowego końca, ze świadomością, że nowy ląd - teraz ledwo sygnalizowany, bo w niedopowiedzeniach - jest wciąż kochającym pisany.
Można nie lubić rozstań, pożegnań, bo często fundują bezpowrotność, ale... prawdziwa miłość pożegnań się nie lęka. To tylko przecinki w ich wspólnym tekście.
Peelka w 1. strofie żałuje, że rozstanie było zbyt letnie, zabrakło emocji, dreszczu, żaru:

po przecinku powinno być coś jeszcze
przynajmniej wiatr smagający skórę lub żar
słów które zostaną na języku zanim wrócisz

A tak?

po przecinku powinno być coś jeszcze
- wiatr smagający skórę
żar słów który zostanie na języku

zanim wrócisz

W trzeciej zwrotce odpływają przerzuciłabym na początek kolejnego wersu.

odpływają
a mnie budzi ze snu świat

taki pusty inny

teraz rozważam sens niedopowiedzeń
odpływają a mnie budzi ze snu inny
świat pusty

[biegnąca po fali]

Podoba mi się propozycja eki. Nawet bardzo mi się podoba. Świetne rozwiązanie dla tych dwóch
określeń w puencie.

[tetu]

Marto bardzo dziękuję za pozytywny odbiór.

Alku, miło Cię widzieć, pomyślę dzięki.

Eko, cieszy mnie Twój komentarz. Jak już pisałam powyżej, mocno się wahałam nad puentą. Twoja sugestia wydaje się być całkiem dobrym rozwiązaniem, dziękuję, przemyślę, choć nie obiecuję poprawy

Biegnąca, dzięki

[Nula.Mychaan]

Rewelacyjnie opisujesz emocje, trochę erotyczne skojarzenia, ale dodaje głębi.
Może przebudowana puenta byłaby lepsza, ale mi się podoba. W mój gust trafiłaś, moim zdaniem potęguje uczucie smutku.