Pod względem poetyckim jednak wiersz jeszcze nie dojrzał.
Pierwsza strofa jeszcze w miarę ok, z całkiem przyzwoitą metaforyką.
To jest udane.Eärendil pisze: ↑13 lut 2018, 18:07czarne na białym do rąk własnych
Druga brzmi jak fragment wypracowania z zeszytu szkolnego czwartoklasisty.
No i nie można było wymyślić bardziej banalnego tytułu.
Osobiście też mnie przygnębia fakt, że życie społeczne przenosi się ze świata realnego do wirtualnego, i że ludzie zaczynają coraz częściej funkcjonować "prawdziwie" w rzeczywistości alternatywnej. Wokół nas same ciała ludzkie, podczas gdy umysły i serca są wessane w demoniczny online.
To ciekawy materiał na wiersz. W powyższej miniaturze refleksja wypadła jednak dość schematycznie i ogólnikowo. Poezja - poprzez metaforykę - powinna wejść w głąb tego, co opisuje, a nie ograniczać się do powielania treści powszechnych.