zjazd w przestworza

[alchemik]

Pierwszy raz
kochaliśmy się w szpitalnej windzie.
mieliśmy wyjść na spacer po rozpakowaniu
fantów w postaci tony słodyczy
paru kulek pomarańczy
i twoich magicznych ciast

Podobała mi się ołówkowa sukienka
w kolorze dojrzałych
węgierek z kopertowym dekoltem

Figi ściągnął mi dwoma słowami
przywołano windę na parter
wjechałam na szczyt
zanim otworzyły się drzwi

Kierunki kierunki w światach wyobraźni
poddanych pragnieniom
a ja tylko krwi
jednak
pozostawię Cię przy życiu

pragnę

Windą po schodach choćby jeszcze raz
nie utoczę zbyt wiele
nakarm mnie

Aniele

[eka]

Jak nic mógł się znaleźć w IV edycji CTM.
___________
Sorry, Alchemiku, majtki:) niszczą efekt.
Może kontynuować motyw fantów i zamienić je na figi?

[alchemik]

Dzięki za figi, Ewo.
Figi są takie Ewie.

[eka]

https://ciekawostkihistoryczne.pl/2018/ ... -ogrodzie/
: )

[alchemik]

Wiersz powstał w głównej mierze z inspiracji, a właściwie na podstawie drabble'a pewnej, bliskiej mi osoby.

[Alicja Jonasz]

działa na wyobraźnię, zmysłowo, czule

[alchemik]

Pewna, bliska mi osoba jest na mnie wściekła za ten fragment w kursywie.
To się nigdy nie zdarzyło.
Wspólna wyobraźnia do kwadratu, podzielona przez π.
Jak πoezja.

[alchemik]

W sumie możecie uznać ten niby wiersz za panegiryk, jednocześnie parafrazę i pastisz nieopublikowanego utworu pewnej, bliskiej mi osoby.

[Lucile]

Wyimaginowany, rozerotyzowany wjazd/zjazd windą.
Wielka szkoda, że nie w CTM – murowane najwyższe miejsce na podium.

Kierunki kierunki w światach wyobraźni
poddanych pragnieniom
a ja tylko krwi

właśnie ten fragment podpowiada, że ta namiętna przejażdżka do tylko imaginacja.
Bywa, iż takie pragnienie krwi bardziej zapada w wyobraźnię niż fact impleatur, actus completus.
Kto wie, czy nie dlatego - artystów i magów - los wyposażył, czasami odnoszę wrażenie, że w jej nadmiar.

Dobrze, że znowu pojawiłeś się na forum, Jerzy

Przesyłam serdeczności i za powrót do zdrowia.
Lu

[alchemik]

Wracam do zdrowia, strzygo.
Nachorowałem się zbytnio.
Potrzebuję przyjaciół i ich poezji.
Bez nich zapadam się w otchłań.
To ostatnie to tylko sen zimowy Beorna, człowieka niedźwiedzia.
Właściwie to sam się tak nazwałem, choć posturę mam szczupłą, a jednak charakter niedźwiedzi.
Wolę być jednak alchemikiem, bo wtedy mam wpływ na żywioły.
I zauważyłem, że mnie tutaj brakuje.
Cholera, brakuje mnie w Krakowie.
Muszę tam kiedyś odwiedzić najważniejsze muzea.
Niech tylko dorobię sobie lewą nogę.