Z uszu wypływa

[tabakiera]

W podświadomości siedzą koszmary,
siedzą i mnożą się jak poczwary.
Bez czci i wiary!

W pierwszej komórce same grubasy.
Tak pragnę pożreć z nimi kiełbasy,
ale nie mogę, bo dieta chuda
każe mi listki sałaty skubać.

W drugiej komórce inteligenci.
Jak bardzo mądrość kusi i nęci,
lecz mój rozumek, zawsze na bańce,
pojmuje tylko proste romanse.

W trzeciej komórce wielcy bogacze,
panowie świata pełni wypaczeń.
U mnie w portfelu same miedziaki,
mogę je zmienić na figę z makiem.

W czwartej komórce są poligloci,
co każdy język pojmują w locie,
a ja, choć słówka wbijam do głowy,
nie umiem nawet rodzimej mowy.

Nagle - buch,
żądze - w ruch,
rozum – stop,
w dupę – kop.

Ruszyła nienawiść po żyłach ospale,
wypływa, bo czaszkę pogryzły robale,
i kipi, i rusza tak w górę i w dół,
jestestwa nie starcza, wycieka na stół,
i gnębi, i puszcza, i gna coraz prędzej,
uderza, rozsadza i swędzi wciąż, swędzi,
i niszczy, i kopie, i pluje z odrazą,
i bucha, i pali, i złością zaraża,
przedsionki migoczą, i puka, i stuka to:
wal w to to, wal w to to, wal w to to, wal w to to…

[Leon Gutner]

Mimo iż na motywach całkiem do poczytania z uśmiechem .

Z uszanowaniem L.G.

[witka]

Bardzo dobry, treściwy pastisz.
Pewnie Wojny polsko-ruskiej.

[tabakiera]

Dzięki, Leonie i Witko.

[alchemik]

Pamiętam, że już skubałem z Tobą Tuwima dla żartu.
Nieźle nam szło wspólnie.
Dorotko, wyczuwam po tym pastiszu, że jesteś poirytowana.
Zadzwoń do mnie, pogadaj od serca.
Mam wiele serca dla Ciebie.
Jesteś ciepłym miejscem w zakątku mojej duszy.
Niepokoję się więc, kiedy odczuwam złe wibracje.
Przytulam Ciebie wirtualnie.
Mam ciepłe i mocne ramiona.

[EdwardSkwarcan]

Mnie też się podoba

[Nula.Mychaan]

No to Dorotko pojechałaś. Bardzo mi się podoba nawiązanie do Tuwima, a treść trafiona w punkt,
świetna satyra.

[tabakiera]

Serdeczne dzięki Alchemiku, Edwardzie, Nulko.
Czasem dobrze dać się Mistrzowi za rączkę poprowadzić.

[Tjereszkowa]

Zabłąkałam się tu przypadkiem, a tu takie cudeńko!
Dorotko, świetne! Piękna brzytewka tudzież igiełka. Celnie i - choć widzę tu konkretną sytuację - bardzo uniwersalnie, bo sytuacji może być wiele, a nienawiść działa zawsze podobnie. Jestem pewna, że Mistrz by się nie powstydził.

[tabakiera]

Dzięki, Sowo.