kolaps

[Marcin Sztelak]

Nocą w wyzłoconym rynsztoku szukam śladu
przedwczorajszych snów.
Tych, z których budził jeszcze świeży dotyk.

Ledwie napoczętych ust. I nawet nie zasłaniałem
okien, nic mnie nie obchodził deszcz
spadających gwiazd.
Być może z braku życzeń.

Jednak dzień zasiał niepokój słów,
coraz częściej rzucane rosły podskórnie.
Ostatecznie wydały plon.

Nazbyt obfity jak na cztery ściany
dzielone na pół.

[witka]

Złogi albo zmęczenie materiału .. siewnego, mniejszą fotosyntezą.
Mam wrażenie, że piszesz bez wysiłku, beznamiętnie.
Ale az kipi. Rozlane mleko.

[witka]

psikus edycji albo robota kleryków

[eka]

Na pewno efekt usuwania awarii. Nie mam pojęcia w jaki sposób skrypt autorem Kolapsu w 'spisie treści' uczynił Witkę. I jak Witka mógł edytować nie swój utwór?
Zniknął Twój wiersz Witka, a pojawił się Kolaps?
Bardzo Was przepraszam.
Trzeba to wyjaśnić.

[witka]

Za jakiś czas wklepałem swój, już bez chochlików - chodzi o tekst Marcina.
Nawet w tytule nie mogę nic zmienić - za co przepraszam.

[skaranie boskie]

Poproszę o pełne wyjaśnienie.
Kto jest autorem wiersza i kto napisał który komentarz.
Jak będę to miał, postaram się naprawić.
Możliwe, że takich kwiatków jest więcej.

[witka]

Wklejałem wiersz - i po edycji pojawił się jako komentarz pod tekstem Marcina.
Udało mi się go wykasować/wiersz/ , natomiast ponowna edycja tytułu nic nie dała i jest jak jest.
Czy ja mam czuć się winny?

Autorem wiersza jest oczywiście Marcin Sztelak - tytuł Kolaps.

Marcina przepraszam ponownie za chochlik i efekt przeze mnie niezamierzony.

Czuję się jak cygan do powieszenia za chłopa.

[eka]

Nie zawiniłeś, wygląda na to, że dwa liryczny byty się skleiły.

[Alek Osiński]

Co za numer. Słowo staje się właśnie ciałem
i dwaj Autorzy scalają w zimnej fuzji
w jeden promieniotwórczy konglomerat.
Tu musiało maczać palce przeznaczenie...

[skaranie boskie]

Rzeczywiście dziwna historia.
Dziś, albo jutro będzie bielu.
Poproszę go, żeby to jakoś naprawił.