O obrotach ciał...

[alchemik]

Asteroida walnęła w Jowisza.
Zeus vel Jowisz ochrania,
ściągając na siebie niezadowolone panie,
bo tyle tych skał za Marsa orbitą.

Skończmy o ochronie.

Kocham tylko jedną.
Mam nadzieję, że nie dowie się o pozostałych.

Kocham bezmyślnie przez Wenus cholernie piekielną
w siarkowych obłokach.
Ziemia jest taka szczególna przez ogólność.
Na Marsie się marszczę, chyba przez przerzedzoną atmosferę.

Jednak nęcąc księżyce wspomnianego powyżej, boskiego...
Odwiedzam Europę.
Zamarznięty ocean.
Pod lodem nie wiem co.

Może rybki albo pipki?

Jestem Wagą ale nie równoważę, bo mam coś ze Skorpiona.
Ukoli do woli.
Kogo kocha temu bęc!

A teraz, drogie panie, kolej na Alchemika!
Pierścionek mam z Saturna
Występujcie w szortach, minispódniczkach.
Lub bez.
Pachnący w maju.

Dojrzały, bez nogi, która z Was chce, żebym ją dotykał?
Na Plutonie, albo na jakiejś komecie z obłoku Oorta.
Przydałaby się forsa na gwiazdkowe zakupy.
Pech.
Do dupy, kiedy tylko obiecuję,
a potem eeeech.

[eka]

Mniej niż niż kwadrans, zdecydowanie.
Chlapnąłeś wersami, słowotok ukierunkowany, na co - widać.
Proponuję minimum godzinkę na szlif jego formy.
Kopernik się odwraca...

[Gajka]

"Szał niebieskich ciał"... A planety szaleją, szaleją, szaleją i śmieją się, śmieją się, śmieją...
Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Ciekawe, zarówno wykorzystanie planet w sensie astrologicznym jak i lekko niedbały styl, potok słów a jednak zmierzających ku konkluzji. Eeeech - no właśnie...

Pozdrawiam.

[jaguar]

Szaleństwo...

[alchemik]

Eko, Ewo z raju.
Zamierzasz zabrać mi jabłko, bądź figi, co gorsze.
Nie zawsze jest kolej na szlif.
Niekiedy zjazd nie potrzebuje szlifowania i smarowania pod płozy.
Właśnie to nazywam rozpasanymi wierszami wolnymi.
Marcin odkrył to.
Odkrył, że koleina na zboczu też ogranicza i prowadzi, pomimo szalonego suwu.
Nie jestem początkującym poetą.
Wszystkie dotychczasowe nauki ze zmaganiami się z formami zamkniętymi prowadzą do tego, jak ograniczyć nieograniczone.

Jurek