Wpuść mnie... wpuść do snu o malinach

Wiadomość

alchemik · #1 Post autor: **alchemik** » 04 mar 2018, 16:47

Dokąd odchodzi spod ruchliwych powiek
kryjących pary leszczynowych gałek
dlaczego pamięć nic mi nie podpowie
tropię je tropię pióra rozsypane

na śniegu w kartach wymęczonej bieli
w zamieciach z róży flamingi wolałem
ktoś krucze pierza zgubił i podścielił
czy koszmar śniłaś a może wspaniale

koliłaś krwawnie początkiem jesieni
sny malinowe kolcami rysując
żądz kropelkami i na nagiej skórze

może bym jednak obudził cię czule
słodki rytuał przemycił ból dłużej
wpuszczony raz już zatrzymam pościele

#2 Post autor: **Leon Gutner** » 05 mar 2018, 17:31

Nooo mógłbym powiedzieć z czystym sumieniem że to jak spod Leonowego pióra - a tu proszę - Twojego autorstwa Al .
Powinieneś pisywać rymowane erotyki jak najczęściej .

Z uznaniem L.G.

Nula.Mychaan · #3 Post autor: **Nula.Mychaan** » 05 mar 2018, 19:27

Czyta sie z przyjemnością, ale

alchemik pisze: ↑
04 mar 2018, 16:47
kryjących pary leszczynowych gałek

Mam tylko głupie skojarzenie, raczej horrorystyczne. W tym miejscu trochę mi liryzm przez moje skojarzenia kuleje.

alchemik pisze: ↑
04 mar 2018, 16:47
na śniegu w kartach wymęczonej bieli
w zamieciach z róży flamingi wolałem

Sorki Jerzy ale straszny zamęt w tej strofce. nie rozumiem skąd ta róża w zamieci i jakim cudem z tej róży wołałeś te flamingi.
Pewnie czegoś tu nie rozumiem do końca.

alchemik · #4 Post autor: **alchemik** » 05 mar 2018, 23:14

Dziękuję, Leonie jeszcze raz.
Nula, mogłaś się zakałapućkać o ile nie odczytałaś przeciwieństwa różu do czerni.
Piór flaminga do piór kruków. Przy czym pióra mają tu dwojakie znaczenie.
Wprowadziłem też przed tym dodatkową, metaforyczną zamieć wiosenną z róż, i jej płatków.
Zima dotyczyła białych kart. Spisanie ich miało nadejść z nadejściem wiosny czarnym lub różowym piórem (atramentem).
To wcale nie takie hermetyczne, jak się wczytać.
Pamiętasz jak epatowałaś błękitną krwią mięczaków? Też metafora.