O tym, że język polski jest językiem staroangielskim

[Patka]

Przynajmniej według jednej studentki (lub doktorantki), której pracę na pewną konferencję miałam nieprzyjemność czytać. Błędów było co niemiara, większość jednak mało ciekawych, ten jednak - nazwałabym go raczej wpadką - do tej pory wywołuje u mnie wybuch śmiechu.
Dziewczyna postanowiła sobie napisać o językowych eksperymentach. Niby miały być przykłady z literatury polskiej, a tu przykłady z Joyce'a i Burgessa. Pół biedy. Gdzieś w środku wstępu występuje takie zdanie:

"Joyce posługuje się m.in. językiem staroangielskim, co jest widoczne na przykładzie poniższego fragmentu:"

i do niego cytat:

W tejże chwili młody Stefan napełnił wszystkie szklenice, co puste stały, tak iże niewiele by pozostało, gdyby roztropniejsi nie osłonili swych przed nim, wszelako namawiał gorliwie, modląc się na intencję Najwyższego Kapłana... i tak dalej

Tak, właśnie w takim języku, nic nie tłumaczyłam.
Przez całe życie żyliśmy z nieświadomością, że znamy staroangielski.

[lczerwosz]

no, ale przecież jest "tłumacz" Googla. Jakiż to problem nowadays.

[skaranie boskie]

A ja myślałem, że nigdy się już nie nauczę angielskiego i co?
Błędne myślenie. Na co mi ta nowoczesność, staroangielski wystarczy mi w zupełności.