Vendora

Wiadomość

teo · #1 Post autor: **teo** » 19 mar 2018, 18:32

obserwuję jak wolno
schodzi z gór

wstęgą ognia

kiedyś myślałem że tylko we śnie
a poza tym nie może się przytrafić
jak obuch
bezwolna masa strachu w tiulowej formie

woal na
kolejny czterowers

wyczułem
i byćmoże odsłonięty
sprowadziłem na siebie gniew

bo poza miastem
bóg ma zimną twarz
i gęste trzewia
więc gdy się gubię
to jakbym tonął

Alek Osiński · #2 Post autor: **Alek Osiński** » 20 mar 2018, 13:48

Ciekawe. Sen staje się ciałem. Fajnie napisane.
Tylko "woal na
kolejny czterowers"

wydaje mi się zbędne.

Bez tego mi akurat lepiej się czyta:)

#3 Post autor: **eka** » 22 mar 2018, 20:23

teo pisze: ↑
19 mar 2018, 18:32
obserwuję jak wolno
schodzi z gór

wstęgą ognia

teo pisze: ↑
19 mar 2018, 18:32
poza miastem
bóg ma zimną twarz
i gęste trzewia

Super!
Świetne ujęcie w obrazie i refleksji odczuwanego gniewu losu.
W zasadzie zostawiłabym te dwie cząstki.

marta zoja · #4 Post autor: **marta zoja** » 04 kwie 2018, 23:23

Samotność bohatera, aż boli. Czy to los, czy nieprzewidywalna codzienność, razi obrazami, Za bardzo odsłaniamy się innym w nadziei na bliskość, jednak to powoduje utratę siebie, dotkliwy atak bez powodu. Pokazuje jak jesteśmy wrażliwi, ogołoceni z wiary w drugiego człowieka, gubimy się w domysłach- czym zawiniłem tym razem? by utonąć w zawiłym porządku istnienia :być, albo nie być.
Teo, z głębi duszy, wyrwałeś niejednemu słowa- chylę czoło- mz