Imiennikt.

[Karma]

I nawet jeśli byłby ktoś szczęśliwszy,
kto lewą nogą zatacza widnokręgi,
w małym palcu mając dostępny światu błękit
i usta wypełnione po brzegi niemal wszystkim.

To ja go nie znam.


Z cyklu: Deszcz.
Wujek Marcin.
Dziewczynkom.

[eka]

Dobry tytuł.
Imiennika równie szczęśliwego brak, peel przynajmniej nie wie o istnieniu podobnego szczęściarza. Mnoży niepodobieństwa, które musiałyby zrównoważyć jego własny błogostan. A nawet gdyby... to nic nie szkodzi, nie zna go, dla peela nie istnieje, więc nie może mu zazdrościć szczęścia trochę większego.

Sympatyczna miniaturka z ciekawym konceptem.
Pozdrawiam.

(3/6)

[Karma]

O żadnej zazdrości nie może być mowy. Jeszcze od siebie bym oddał, tak mnie rozsadza

[tetu]

Moim zdaniem powinien być w okruchach.
W istocie bardzo fajny tytuł, nawiązujący do samego siebie.
Imiennikt to nikt inny jak sam podmiot. Jest on na tyle szczęśliwy, na ile się nauczył i nic, i nikt tego nie przebije.
Czuje zadowolenie i spokój, a to bardzo dużo, jednak nazywa siebie nikt, a to już bardzo smutne.
Dawno zatracił w sobie to co byo pełnią szczęścia, teraz stara się wykrzesać z tego wszystkiego choćby iskierkę i obdarować nią innych, dziewczynki.
Wiersz z cyklu Deszcz, a to mówi samo za siebie.

Spójnik na początku 1 i 4 wersu trochę razi. Z pierwszego można śmiało zrezygnować.
Podoba mi się spójność i pojemność tej miniaturki Marcin.
No i do twarzy Ci w rymach.

[Karma]

A mi się nie bardzo podoba, co z tego wyczytałas :p To nie jest smutny tekst, a trochę tak go odbieram po Twoim komentarzu. Nie nauczył. Nic nie utracił. Zyskał wszystko raczej