refleks horyzontalny

[alchemik]

Kiedy do końca zwidnoskreślił
oraz użyczył pomarańczy
pory wyżłobił w skórze cieśla
początkiem przez te wzory pachnie

kusi by zimą się namaścić
olejkiem wschodu i zachodu
z nasienia burozłotej paści
kiełki miłosne wiosną wzwodzę

żywy spoglądam na snycerkę
i wciąż nie mogę wyjść z zachwytu
gdy z oceanu chmur zaczerpnę
krwi kropel w ponczu tam gdzieś to tu

[Leon Gutner]

Dobra całość a najlepsza końcówka .

Z uszanowaniem L.G.

[alchemik]

Postanowiłem zaszczycać Ósme piętro dla Ciebie, Lwie.
Będę pisał wiersze rymowane, żebym nie wyszedł z wprawy.
Ale od Ciebie chcę czegoś więcej niż tylko zachwytów.
To jest przyjemne. I owszem.
Ale ja jestem poetą, który rozwija swój kunszt.
Potrzebuję więc uwag.
Nawet jeżeli się z nimi nie zgodzę.
Kiedyś stałem z Tobą ramię w ramię jako opiekun poezji rymowanej.
Teraz wesprzyj mnie.
Powiedz, co robię gorzej, co lepiej.
Pamiętaj o tym jednak, że nawet w rymowaniu klasycznym dodaję swoje wtręty.
Choćby rym wewnętrzny.

Pozdrawiam, Leonie.

[Leon Gutner]

Nie będzie uwag Al .
Z dwóch powodów - po pierwsze wciąż się uczę i wciąż za mało wiem żeby rady dawać . Ot czytam i albo rusza mnie albo nie . Tego się nie da opisać . Albo to jest albo tego nie ma .
Po drugie - nie ma niczego co dla mnie robisz źle w wierszach . A jeśli jest dotyczy poszczególnych miejsc w poszczególnych wierszach . I wtedy coś tam napiszę że to że tamto . Poza tym sam bym lepiej tego nie zrobił i nie napisał.
Nie czuję tak jak ty . Ja nie urodziłem się poetą . Staram się nim czasami być pisząc . Ale to co piszę wykuwało się w rzemiośle 30 lat pisania przeróżnych wierszy a nierzadko w stosie banałów.
Nie jestem poetą . Piszę bo to mój sposób na radzenie sobie z wieloma rzeczami . To taki sposób Leona na życie i emocje .

Pozdrawiam L.G.

[alchemik]

Leonie, tym bardziej czujesz.
Jesteś poetą z wyboru.
To mi imponuje, bardzo, bardzo.
Ja zostałem obdarzony talentem.
Ale przecież to mi nie wystarczało.
Wiesz, że miotałem się pomiędzy wszelkimi formami.
Nie wstydzę się błędów i gniotów które wstawiam.
Uczę się na nich.
Czasami robię to celowo.

Jestem poetą, Leonie.
A w naszych czasach nie ma szans dla poetów.
Poezja nauczyła mnie jednak używania słów.
Mam zamiar wyżywić się prozą.
Mam niezłą wyobraźnię.
Więc moze powieść, którą napiszę, zaciekawi wszystkich.\, a ja sprzedam swoją intelektualną wartość.
Bo widzisz, Leonie, ja mam cholernie wysokie IQ. To się trochę kłóci z poezją, bo ta jest pozalogiczna.
Dopóki nie zacznie się myśleć obrazami.

A więc jednak liczę na uwagi.