aquaria III

[Gloinnen]

przejaśnienia osiadają
wewnątrz dłoni
z nieba odcedzone ciepło
dopisuję do oddechu

woda rozerwała kamieniste
wybrzeże w słone smugi
otwiera kolejne cisze
jak muszle omułków

tylko z tobą

fala cofając się
zapada w pamięć
śliską bielą i skalnymi okruchami

zachłanne powroty nie domykają rozpadlin
między miesiącami
kry rozpłynęły się w ustach

podajemy sobie przylądki ponad wszelkie słowo

noc
wzbiera
w uszach okrzyk
coraz ciemniejszy



coraz głębiej
tak właśnie
pulsuje
wiatr
w brzuchu
rozsypuje
ciepły
piasek


____________________
Glo.

[miniawka]

przejaśnienia osiadają
wewnątrz dłoni
z nieba odcedzone ciepło
dopisuję do oddechu

woda rozerwała kamieniste
wybrzeże w słone smugi
otwiera kolejne cisze
jak muszle omułków

tylko z tobą

fala cofając się
zapada w pamięć
śliską bielą i skalnymi okruchami

zachłanne powroty nie domykają rozpadlin
między miesiącami
kry rozpłynęły się w ustach

podajemy sobie przylądki ponad wszelkie słowo
moja okaleczona poezjo


To tak: zobaczyłem szansę, by zbudować na relacji ona-on relację ja-poezja. I zbić je wszystkie razem. I to zbicie potęguje jeszcze w większym stopniu aktywne dzianie się w wierszu (wiele czasowników). A dzianie się to obraz okaleczania.
Papanki, Adam

[Gloinnen]

Ten wiersz miał być erotykiem.

[miniawka]

Witaj, to oczywiste, że erotyk i dalej nim zostaje, tylko dokłada jeszcze poezję (czyli tu sposób opisania w tym erotyku relacji ona-on i zwiększa pole znaczeniowe. I nic nie odbiera erotykowi jako takiemu.
Lecz może tylko mnie się tak wydaje?
Adam

[atoja]

Glo w niepowtarzalnym stylu

Adam stworzył własną wersję także niepowtarzalną

[czochrata]

ukradłaś mi przylądki spod Meandry....

[Gloinnen]

ukradłaś mi przylądki spod Meandry.

Gdzie?
Co?
Jak?

O niczym nie wiem, jeżeli gdzieś napisałaś coś podobnego, pokaż, gdzie, to wprowadzę zmiany do swojego tekstu. Nie miałam zamiaru Cię plagiatować

[ble]

Zdecydowanie erotyczne, ale jakby nie przy pierwszym czytaniu. Trzeba zgubić krytyczność, żeby poczuć słone smugi, omułki, wnętrza dłoni. Pewne cięcia by się przydały. Może warto by popatrzeć na skróty miniawki; nie mówię, że w całości, ale trochę.

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Tak, ale w wersji miniawki zostały i omułki i słone smugi, i wnętrza dłoni... Natomiast obciął mi pointę i zastąpił własną, podczas gdy - pomimo, iż cenię sobie jego interpretację - każdy może budować swoją na bazie moich obrazów - wiersz nie miał być inwokacją do poezji. Moje zakończenie nawiązuje zupełnie do innych obszarów.

Atoja -

Pozdrawiam i dziękuję za komentarze,



Glo.

[czochrata]

zażartowałam tylko,Glo