Ta noc taka długa

[Ewa Włodek]

wiatr się w gałęziach szamoce,
za oknem – jaśmin w rozkwicie,
wieczór się snuje jak życie,
i coraz bliżej do nocy

nie śpię i bardzo się boję,
że mnie nawiedzisz koszmarem,
i wątpię, i daję wiarę,
że zaklnę wspomnienie twoje

nie ma cię tu, i nie będzie,
za oknem – oczy Oriona,
zamykam puste ramiona,
ty jesteś – nigdzie i wszędzie

ciemność przed świtem ucieka,
za oknem – świergot ptaszęcy,
nie, nie chce widzieć cię więcej,
nie, już na ciebie nie czekam

do życia wyciągam dłonie,
za oknem – dysk słońca wschodzi,
a moje lato – nad podziw;
ty zostań po tamtej stronie

[P.A.R.]

Ewa nie jestem tu po to, by dokuczać komukolwiek ...
a Ty wyjątkiem




psssssss

[SamoZuo]

Wspomnienia są wiecznie żywe, chcemy czy nie one i tak powracają


Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

och, P.A.R-ze, nie przejmuj się, ja się absolutnie nie czuję "zadokuczana"...Zwyczajnie, nie lubisz moich wierszyków, za to lubisz mnie...

a różyczka - cudeńkowa...



ano, właśnie tak to jest z tymi wspomnieniami, Zuosiu



Pięknie Wam, Kochani, dziękuję za wizytkę i za czas i za fajne słowa, że o kwieciu nie wspomnę... I całą masę ciepłych serdeczności wysyłam do Was...
Ewa

[Qń Który Pisze]

noc była długa, ale bezowocna, jak się okazuje. Nie wszystko kwitnie, co powinno,
Uczucia, nawet podlewane, nie kwitną, a wręcz umierają stojąc...

wieczór się snuje jak życie,i coraz bliżej do nocy

ha, sprytnie napisane

Ile godzin ma noc, czekaniem na ciebie...

nie, już na ciebie nie czekam

a może bardziej niż... bardziej

Ładnie się czyta... barwy uczuć czasami są starannie ukryte, ale uważny czytelnik, specjalnym laserunkiem empatii, odkrywa ich prawdziwy blask.

[Ewa Włodek]

Uczucia, nawet podlewane, nie kwitną, a wręcz umierają stojąc...

oj, chyba ten rodzaj uczuć, Quniqu, nie umiera, tylko transformuje się po śmierci ich Obiektu...

Ewa Włodek pisze:
nie, już na ciebie nie czekam


a może bardziej niż... bardziej

nie, bo tu już nie ma na kogo czekać, chyba, że na - ducha...A duch, wiadomo, ulotna wielce bestyja...

Dziękuję Ci, Uważny Czytelniku, za lekturę, za czas dla wierszyka i za wszystkie ciepłe slowa o nim, a o barwach uczuć - szczególnie


I mnóstwo serdeczności też...
Ewa

[skaranie boskie]

Wszystko fajnie.
Nawet ten nocny strach niestraszny.
Mam tylko jedną wątpliwość.
Czy świergot ptaszęcy brzmi inaczej niż ptasi?

[Gloinnen]

Skaranie, przestań się czepiać!!!

"ptaszęcy" to archaizm, mnie pasuje do tego wiersza, utrzymanego chyba w romantycznej bądź neoromantycznej stylistyce.

Spodobał mi się wiersz, Ewo.
Pełen nieutulonej tęsknoty, takiej rozsadzającej od środka, która jest jak obsesja, a że dane mi było przez podobne odczucia przechodzić - rozumiem doskonale...



Glo.

[Leon Gutner]

Fakt - Małpka się czepia .

Leo się nie czepia .

Absolutnie jestem zazdrosny o ten wiersz .
Sam bym tego lepiej nie wyraził .

Z uszanowaniem L.G.

[Nicol]

Przeczytałam ... Zamyśliłam się bardzo .... I tak mi zostało .