Blask księżyca

[Aldona Latosik]

Blask księżyca

Gdzieś wysoko zawieszony,
blaskiem rzuca po ulicach,
drogę kochankom oświeta,
za chmurami często znika.

W srebrnym blasku zakochani,
romantyczną widzą jasność,
rzuca srebrem hen z otchłani,
nikt nie pstryknie, żeby zgasło.

Wielka kula z dziwną mocą,
we śnie wyprowadzić umie,
lśniącym błyskiem świeci nocą,
z góry patrzy na świat dumnie.

Wraz z jutrzenką moc przygasa,
słońce świt już rozbudziło,
coraz mniej on blasku stwarza,
odpocznie by nocą lśniło.

Aldona Latosik

24.II.2012

[Leon Gutner]

drogę światłem swym oświetlona,
za chmurami często znika.

Coś tu nie tak .
A poza tym nastrojowo .

Z uszanowaniem L.G.

[e_14scie]

Blask księżyca

Gdzieś wysoko zawieszony,
blaskiem rzuca po ulicach,
drogę światłem swym oświetlona, ===>niezrozumiały kompletnie wers i ma 9 sylab
za chmurami często znika.====>droga znika?

W srebrnym blasku zakochani,
romantyczną widzą jasność,
rzuca srebrem hen z otchłani,====> kto rzuca?
nikt nie pstryknie, żeby zgasło.====> co zgasło, jasność zgasło?

Wielka kula z dziwną mocą,
we śnie wyprowadzić umie,
lśniącym błyskiem świeci nocą,
z góry patrzy na świat dumnie.

darowałabym sobie całą, bez żalu

Wraz z jutrzenką moc przygasa,
słońce świt już rozbudziło,
coraz mniej blasku przystwarza,====>a cóż to za słowo?
odpocznie, by nocą zalśniło.===> rytm i jedna sylaba za dużo

do poprawek, Aldonko

[Aldona Latosik]

Poprawiłam, na ile potafiłam

dziękuję za uwagi