Wynik dodawania

[ble]

Z oka łza
słowo z ust
z wierszy lęk
pamięć z dna
z Boga my
z marzeń nic

jakie to wszystko pełne

[skaranie boskie]

Coś z czegoś i z czegoś coś.
A potem coś z czegoś i z czegoś coś.
A w końcu z czegoś coś i z czegoś nic.

Dobre!
Dodałbym jeszcze, że

zupa z grochu,
z drewna stół,
baba z wozu,
z byka wół.


Mam nadzieję, że się nie obrazisz

[Miladora]

z Boga my

Akurat mamy z Bogiem na temat siebie samych trochę inne zdanie.

[ble]

Skaranie - pięknie uzupełniłeś

Miladoro - nie do końca zrozumiałam. Że Bóg ma o nas marne mniemanie? Tak czy inaczej jesteśmy z Niego. Ja na pewno Całe to nasze pozorne jestem stanowi zaledwie drobinę Bytu Najwyższego. Ale jednak to On nas tworzy i uruchamia.

[e_14scie]

miniatura bardzo dobra

natomiast jako agnostyk, tego nie wiem

Ale jednak to On nas tworzy i uruchamia.

[Gloinnen]

Mnie się nie podoba.

W ten sam sposób można kontynuować dokładnie tak, jak pokazał Skaranie.
Forma więc i sam zamysł do mnie nie przemówiły zupełnie.

Pierwsza część to, moim skromnym zdaniem, banały, jedynie "pamięć z dna" jest ciekawa.
Reszta zajechała mi takim infantylnym patosem...

I nawet pointa, która ma dodać tym płaskim obrazom głębi - nie ratuje całości.

Ble, stać Cię na przepiękne wiersze, ten tutaj to, według mnie, wypadek przy pracy.



Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Wynik dodawania się zgadza
jednak w równaniu pozostaje wciąż
jedna niewiadoma

[ble]

Naście, kocham agnostyków - są tacy czyści.
Glo - to właśnie taka banalna pełnia
Al - x i y to moja pasja.

Pozdrawiam, dziękuję za wgląd

[anastazja]

według mnie
ble ble ble

bez urazy ble, żart sobie zrobiłam podobnie jak Skaranie