Zaproszenie

[Dante]

Hm, rymy odległe od Częstochowy, ano prawda, nawet bardzo, czasem tak bardzo, że nawet odległe od rymów w ogóle, choćby end-chcesz, czy lazur-planetarium. Niby reguły się trzymają, ale co "na słuch" mają wspólnego z rymami?

A treść? Qń mnie uprzedził, miałem zamiar wytknąć te same wersy,bo wg mnie sprawiają wrażenie, jakby Autorce chodziło przede wszystkim o to, aby brzmiały "intelektuanie" i broń Boże nie były zbytnio zrozumiałe.

Co do cytatów jako motto, nie mam nic przeciw, ale jeśli stają się prawie regułą, to może czasem być odebrane jako oznaka braku własnych pomysłów.

Pozdrawiam
AD

[Gloinnen]

Dziękuję, Galateo

Nilmo - dzięki Poniekąd mądrze prawisz

Qniu - dzięki za krytyczne spojrzenie

Niby reguły się trzymają, ale co "na słuch" mają wspólnego z rymami?

No tak, jeśli chodzi o moje rymy, albo się je kupuje, albo nie.

jakby Autorce chodziło przede wszystkim o to, aby brzmiały "intelektuanie" i broń Boże nie były zbytnio zrozumiałe.

To chyba też kwestia, albo ktoś to obrazowanie czuje i widzi, albo nie. Nie wszystko musi być wyłożone jak budowa cepa.

Pozdrawiam wszystkich,


Glo.

[Prorok]

Cytaty to dobra rzecz, lecz być może nie przy każdym wierszu:)
Jednak tutaj, jak najbardziej według mnie pasuje, szczególnie, że wiersz bardzo nawiązuje do piosenki.
A co do samego utworu - ujął me serce. Nie pamiętam kiedy ostatnio widziałem tak czuły opis miłości.
Gratki:)

[Dante]

Nie wszystko musi być wyłożone jak budowa cepa.

Pomiędzy budową cepa, a meteorami wsiąkającymi w senność jest cholernie dużo możliwości, aby swój przekaz wyłożyć czytelnikowi w sposób atrakcyjny i niecodzienny, nie usiłując go przy tym epatować chopdziwnymi skojarzeniami.
Zdaje sobie sprawę, że spora część czytelników powie, że to wspaniałe i oryginalne, ale zapytani, co pod tym rozumieją , beda mieli poważne problemy.

"No bo każdy z nas ma lęk obciachu"

Dodano -- 01 mar 2012, 16:03 --

No tak, jeśli chodzi o moje rymy, albo się je kupuje, albo nie.

Hm, kupiec musi jednak sprawdzić, czy to, co mu się oferuje, to są rzeczywiscie rymy

A tak nawiasem, starania, by rym nie brzmiał jak rym, bywają czasami dość zabawne.

[Gloinnen]

Zdaje sobie sprawę, że spora część czytelników powie, że to wspaniałe i oryginalne, ale zapytani, co pod tym rozumieją , beda mieli poważne problemy.

Mam jednak omówić budowę cepa?
Żeby nie było, że Autorka sama nie wie, co pisze?

[Dante]

Żeby nie było, że Autorka sama nie wie, co pisze?

To nie takie ważne, ważniejsze, by czytelnik wiedział co czyta.

[Gloinnen]

Problem w tym, że co innego wiedzieć, co się czyta, co innego widzieć pewne obrazy.

Głupio tak tłumaczyć własne metafory, ale dobra, specjalnie na użytek dyskusji spróbuję.

Meteory - inaczej spadające gwiazdy. Chcę przywołać obraz nocy, peelka spada razem z nimi, w senność, w sen, w pewien stan umysłu, na granicy zatracenia się w zwidzie (niech będzie nawet, że pijanym), w majakach, w ekstazie. A te spadające gwiazdy symbolizują też spełnianie życzeń - spadanie do tego spełnienia prowadzi, spadanie w sen. "wsiąkanie" - odzwierciedla płynne przechodzenie w tę swego rodzaju malignę.

Tak, i wyjdzie, że zamotałam jeszcze bardziej

Można uznać, oczywiście, że to bardzo głupie. Bo po co pisać o spadających gwiazdach, snach, ekstazach, zatraceniu się itp. pierdoletach.

Skoro można o budowie cepa.

[Dante]

Można uznać, oczywiście, że to bardzo głupie. Bo po co pisać o spadających gwiazdach, snach, ekstazach, zatraceniu się itp. pierdoletach.

Skoro można o budowie cepa.

Hm, nie wiem jak nazwać tę logikę (typowo kobieca?)
Albo czarne, albo białe, nic pomiędzy. To teź jakieś ograniczenie wyobraźni, a może tylko przejaskrawienie polemiczne.

Glo, Twoje tłumaczenie nawet się broni, ale trzeba mieć identyczną wrażliwość, aby je odczytać. Ja widocznie mam całkiem inną, bo mnie nie wpadło do głowy.
Pozostaje pytanie, czy wiersze piszemy dla siebie, czy aby podzielić się z innymi swoimi myślami, dając im jakieś szanse na zrozumienie.
Ja wybieram tę drugą ewentualność.

Pozdrawiam
AD

[P.A.R.]

Pozostaje pytanie, czy wiersze piszemy dla siebie, czy aby podzielić się z innymi swoimi myślami, dając im jakieś szanse na zrozumienie.
Ja wybieram tę drugą ewentualność.

ja też ale za nic nie rezygnując z własnego postrzegania ...
wpadającego w sidła podaży i popytu chcących poczytać
przystanąć
w przeciwnym razie sztanca i jedziemy

nie daj się Glo
Dante nie napisał chyba nic niezrozumiałego
do tej pory
więc idziecie przez most, który dopiero ma powstać

[Gloinnen]

trzeba mieć identyczną wrażliwość,

Gdyby wszyscy mieli identyczną wrażliwość, to pisaliby takie same wiersze, mieliby na wszystko taki sam pogląd i byłoby straaaaasznie nudno

czy wiersze piszemy dla siebie, czy aby podzielić się z innymi swoimi myślami, dając im jakieś szanse na zrozumienie.

Ja wysoko cenię moich czytelników, dlatego stawiam ich przed wyzwaniem

nie daj się Glo

Ani myślę