szczyt

[Sokratex]

• • Tu, gdzie się miasto wydaje tak małe,
    że lepiej było z niego nie wychodzić,
    na zawsze zostać w swojej paranoi -
    kończy się niebo, a szczyt pnie się dalej.
    
    Czasem wieczorem góra z górą gada,
    o czym? - żebym tak kiedyś się dowiedział!
    Kto wie, może coś szepczą na mój temat,
    lecz umrę nim skończą - bez sprostowania.
    
    Tu, w takim miejscu nie żyje się mocniej,
    raczej, jakby nie dano mi wyboru:
    gdy wszystko wokół jest tak przeogromne
    
    i wieczne - jak wierzyć boskiemu słowu?
    To góry mają czas, dojdą do nieba
    nie wierząc w Boga. Nawet, gdy go nie ma.
    
    
    
    

Dodano -- 03 mar 2012, 0:57 --

Witam po latach (to prawda, że czas nie płynie równo!)
Witam sonetem, bo wiosna i liryka w cenie przeciwległej promocjom najnowszym smartfonom, czy operacyjnym systemom.

A mówiąc szczerze... pies jebał wyrachowane, zmuszające do myślenia wiersze! Nie, nie dziś, kiedy coraz trudniej być człowiekiem.
Człowiekiem? Hm... co to właściwie znaczy? Użytkownika Androida, czy powiedzmy iPhona?
Bo przecież już nie bycie Polakiem, albo Niemcem, czy Rosjaninem... Fizyczność przestaje się liczyć.
Dlatego zacząłem zbierać swoje liryki, jak choćby te, zapomniane już nawet przeze mnie, romantyczne sonety:

http://bit.ly/zwdE7z

[Ewa Włodek]

jest refleksja, która mi się spodobała. Poczytałam i zamyśliłam się, tym bardziej, że kiedyś miałam wierszyk na podobny temat, tylko w innej formie. Ale niełatwo mi się czytało, bo chyba metr€m niejdnolite? Ale może się czepiam?


I mnóstwo pozdrowień...
Ewa

[Miladora]

No to witaj, Sokratesku, po tych "latach".

Bardzo dobry byłby ten sonet, gdybyś zadbał o rytm. Bo niestety można się parę razy nieźle potknąć.
A szkoda...

Nie będę na razie punktować, gdzie i co, bo pamiętając Twoją niereformowalność w tym względzie, pewnie się nie opłaca tracić czasu na sugestie, które i tak pominiesz.
Ale gdybyś miał na nie ochotę, to wrócę.

Dobrego

[Leon Gutner]

Klimacik jak trzeba na niedzielny wieczór .
Leo ma fun.

Z uszanowaniem L.G.

[SamoZuo]

Podoba mi się Twój styl pisania, ciekawie to wyszło

Pozdrawiam

[Julka]

Sokratex

Sokratesku jakże się ucieszyłam, ze wróciłeś z jakiejś tam podróży i jesteś!

Bez ciebie było nudno.
Ale Ty się chyba tak nie ucieszysz, że przenicowałam Twój sonecik,
bo to moja ukochana poezja.
Jakoś to przeżyjesz co?
Tylko nie bluzgaj za bardzo, zresztą mnie i tak tu nie ma

Szczyt

Tu, gdzie się miasto wydaje tak małe,
że lepiej z niego nie wychodzić wcale,
na zawsze zostać przydając mu zalet -
gdzie ponad niebo szczyt się pnie wytrwale .

Czasem wieczorem góra z górą gada,
żebym tak kiedyś dowiedział się o czym.
Może coś o mnie szepczą jak prorocy.
Umrę nim skończą –a jest na to rada?

Choć w takim miejscu nie żyje się mocniej,
bardziej z potrzeby niżeli wyboru:
to przeogromne nigdy już nie spocznie,

jakby wielkością Bogu chciało doróść.
Wspiąć się do nieba, szczytne gór zadanie
nie wierząc w Ciebie - lecz przebacz im Panie.