tips bez palca

[Nicol]

ustaleni w materii ziemskiej
trochę z musu trochę z potrzeby
wpasowując się w ciasny pierścień
próbujemy z ziemskością przeżyć

grawitacja pozwala przetrwać 
gdy miotają pasje nawałnic
choć zostaje na zawsze niesmak
żeśmy wiecznie przewidywalni
 
w korytarzach wąskich i ciemnych
zostawiamy ślady rozpaczy
bo choć serce bije bez przerwy
ból jest w żyłach gęsty jak zaczyn  

więc szarżując prawdą bez miary
ustalamy co będzie pierwsze
czy abstrakcja bytu bez granic
czy nadzieja pisana wierszem

noc przychodzi jak zwykle duszna
sen niechętnie nabiera barwy
nieskończony jest mrok i pustka
zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

[Ewa Włodek]

noc przychodzi jak zwykle duszna
sen niechętnie nabiera barwy
nieskończony jest mrok i pustka
zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

to, Nicol, najprawdziwsza prawda - hardzi zawsze mają wokól pustkę, a i w sobie, często, też...To przez te sztywne karki, które nie pozwolą schylić głowy do pogłaskania...Poczytałam Cię z przyjemnością...


I moc ciepła...
Ewa

[Malwina]

Tyle treści w każdej zwrotce, za kolejnym czytaniem dochodzą do mnie nowe prawdy

[Miladora]

Mądry wiersz, Nicol.
Kupiłam.

Z małą uwagą:
- choć zostaje/zostawiamy ślady
Można ominąć:
- w korytarzach wąskich i ciemnych
odciskamy ślady rozpaczy - jakośtak



PS. Dobry tytuł...

[SamoZuo]

Puenta mi się podoba,
ale chyba już taki los niektórych, że nie zapłaczą i nie ugną się i nie przyznają nigdy, choć w środku wszystko krzyczy,
heh, znam to z własnych doświadczeń, może pora to zmienić, a może i nie, kto wie?


Pozdrawiam

[Julka]

Mimo wszystko pustkę i mroki
władca życia może przeskoczyć
nie musimy iść nocną porą
odwracając od światła oczy

[Qń Który Pisze]

noc przychodzi jak zwykle duszna sen niechętnie nabiera barwy nieskończony jest mrok i pustka zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

i wszystko spełzło na płótnie życia
blejtram się rozsechł jak stare krzesło
hardość została na szorstkich dłoniach
a sercu wcale już nie jest tęskno...

Nicol ma pewną cenną przypadłość posługiwania się słowem prosto do celu.
Napisać tak, jak pomyśli głowa
Trzeba umieć władać słowem i jego mocą. Słowo ma wyjątkowo niespotykaną moc... niektórzy wzruszą ramionami a niektórzy padną plackiem przed jego udanym strzałem.
Qń właśnie się plackiem wywalił, co jest niezmiernie dziwne, bo qnie przecież na "stojęcy..."
Qń sobie tak pomyślał, że o takie oczy z avatara Nicol, to śmiało można III wojnę światową rozpętać

[Leon Gutner]

noc przychodzi jak zwykle duszna
sen niechętnie nabiera barwy
nieskończony jest mrok i pustka
zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

Podziwiam sobie całość . A szczególnie końcówkę .

Z uszanowaniem L.G.

[Nicol]

noc przychodzi jak zwykle duszna
sen niechętnie nabiera barwy
nieskończony jest mrok i pustka
zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

to, Nicol, najprawdziwsza prawda - hardzi zawsze mają wokól pustkę, a i w sobie, często, też...To przez te sztywne karki, które nie pozwolą schylić głowy do pogłaskania...Poczytałam Cię z przyjemnością...


I moc ciepła...
Ewa

Twoja przyjemność zobowiązuje mnie do utrzymanie Cię w tym stanie


Dodano -- 05 mar 2012, 15:11 --

Tyle treści w każdej zwrotce, za kolejnym czytaniem dochodzą do mnie nowe prawdy

jest ich kilka to fakt ale mam nadzieję że nie znużyły Cię mimo wszystko

Dodano -- 05 mar 2012, 15:13 --

Mądry wiersz, Nicol.
Kupiłam.

Z małą uwagą:
- choć zostaje/zostawiamy ślady
Można ominąć:
- w korytarzach wąskich i ciemnych
odciskamy ślady rozpaczy - jakośtak



PS. Dobry tytuł...

No to racja z sugerowaną zmianą akurat
Podumam sobie


Dodano -- 05 mar 2012, 15:15 --

Mądry wiersz, Nicol.
Kupiłam.

Z małą uwagą:
- choć zostaje/zostawiamy ślady
Można ominąć:
- w korytarzach wąskich i ciemnych
odciskamy ślady rozpaczy - jakośtak



PS. Dobry tytuł...

No własnie ... Kto wie ?


Dodano -- 05 mar 2012, 15:27 --

Mimo wszystko pustkę i mroki
władca życia może przeskoczyć
nie musimy iść nocną porą
odwracając od światła oczy

pocieszasz ....

Dodano -- 05 mar 2012, 16:57 --

noc przychodzi jak zwykle duszna sen niechętnie nabiera barwy nieskończony jest mrok i pustka zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

i wszystko spełzło na płótnie życia
blejtram się rozsechł jak stare krzesło
hardość została na szorstkich dłoniach
a sercu wcale już nie jest tęskno...

Nicol ma pewną cenną przypadłość posługiwania się słowem prosto do celu.
Napisać tak, jak pomyśli głowa
Trzeba umieć władać słowem i jego mocą. Słowo ma wyjątkowo niespotykaną moc... niektórzy wzruszą ramionami a niektórzy padną plackiem przed jego udanym strzałem.
Qń właśnie się plackiem wywalił, co jest niezmiernie dziwne, bo qnie przecież na "stojęcy..."
Qń sobie tak pomyślał, że o takie oczy z avatara Nicol, to śmiało można III wojnę światową rozpętać

Drogi rozplacknięty Quniu ...
To strasznie miłe o co Nicol podejrzewasz i niezmiernie dziwne że tak się stało skoro qnie na stojęcy przecież No ale tak widać się zdarza za co Nicol tak zdarzeniom jak i Qniowi najpiękniejszym dygiem dziękuje
Piwka się napiwszy rzuć wiatr w grzywę i zanim w stepie szerokim jak sięgnąć okiem twoje galopki słychać będzie pozwól sobie wylewnie podziękować i toast za dalsze pisatielstwo wznieść chmielowym napitkiem
Chrapkę aksamitną pocałowawszy pozdrawiam cieplutko


Dodano -- 05 mar 2012, 17:02 --

Co zaś do wojen by się miało to lepiej obłaskawiać niż łupić tudzież pakt z wrogiem zawierać niż podchody złośliwe czynić ... Bo też żadne na świecie oczy - choćby i avatarowe
A może zwłaszcza takie
Nie powinny być początkiem złego chyba że w słowach jeno bitewka jaka ... Albo spojrzeniach .....

Dodano -- 05 mar 2012, 17:04 --

noc przychodzi jak zwykle duszna
sen niechętnie nabiera barwy
nieskończony jest mrok i pustka
zwłaszcza dla tych najbardziej hardych

Podziwiam sobie całość . A szczególnie końcówkę .

Z uszanowaniem L.G.

Leonowi za wierne odczyty i podziwu ziarnko
oraz