* * *

[sonia]

usłyszałam
o nocy w sieci
gorącej
z wirtualną znajomą

wyobraziłem ją sobie
jako kobietę
ale człowieka

poeta

[Alek Osiński]

człowiek brzmi dumnie
ale kobieta - dumniej

[Gloinnen]

wyobraziłem ją sobie
jako kobietę
ale człowieka

Trochę dziwny zapis.

"wyobraziłem ją sobie
nie jako kobietę
ale człowieka" ---> może tak miało być? Bo wersja pierwotna wydaje mi się nielogiczna.

Czy nie dałoby się bez "poeta" na końcu? Czy jest to rodzaj podpisu - jak w liście? Dopiero poeta dostrzega w tej "wirtualnej znajomej" pierwiastek ludzki? Tak to należy rozumieć?

usłyszałam
o nocy w sieci
gorącej

To jest ładne - "gorąca noc", ale można też przeczytać "gorąca sieć" - podniecająca pułapka ekstazy... Przypisując netowi "gorącość" pokazujesz, że "sieć" w jakimś sensie zostaje przez peela i peelkę wypełniona ich własną żarliwością.

Skądinąd wiersz opiera się na trafnym spostrzeżeniu, że internet odczłowiecza ludzi, oskubuje z humanizmu relacje interpersonalne. Niby ułatwia nawiązanie kontaktu i komunikację, ale umowność wirtualnego świata powoduje, że drugi człowiek już nie jest dla nas żywym, czującym, myślącym bytem, ale również bytem umownym i traktowanym w kategoriach abstrakcyjnych.
Smutne. Bo chociaż człowiek przestaje dla nas istnieć nieraz po jednym kliknięciu myszką, to tak naprawdę on istnieje nadal, o czym już nie pamiętamy, bo wolimy nie pamiętać.

Pozdrawiam,


Glo.

[sonia]

dziękuję za czytanie:
tekst podany kursywą jest cytatem podanym bez zmian;
wypowiedział te słowa Poeta, bardzo wrażliwy człowiek;w żadnym wypadku nie rasista, seksista itd.
To co powiedział, świadczy o tym jak głęboko
nastąpiło gdzieś w świadomości wyodrębnienie kobiety jako jakiegoś szczególnego 'tworu'...
pozdrawiam

[SamoZuo]

Hm... W tej miniaturce raz używasz żeńskiej formy czasownika a drugi raz męskiej,


w zasadzie nie ma nic lepszego niż mądra czuła i jednocześnie silna kobieta i nie tylko w nocy...


Pozdrawiam